Η ιστορία είναι η ίδια. Το μόνο που αλλάζουν είναι οι τόποι και τα θύματα. Οι θύτες - ζώα είναι παντού τα ίδια αποβράσματα της κοινωνίας.
Τότε θύματα ήταν οι Εβραίοι. Σήμερα είναι οι μετανάστες.
Θύτες κι εδώ είναι οι ναζιστές.
Οι ναζιστές όμως υπήρχαν. Το θέμα είναι πως έγιναν πρωταγωνιστές.
Όπως σε έναν οργανισμό, ο καρκίνος ξεκινάει από το αδύναμο ή το πιο ασθενές τμήμα του σώματος, έτσι κι εδώ στην Ελλάδα, το άρρωστο τμήμα της κοινωνίας, διοχέτευσε τον καρκίνο μέσα στη Βουλή η οποία ήδη βρισκόταν σε ημιθανή κατάσταση.
Αυτός ο καρκίνος από τα πρώτα στάδια φάνηκε πως είναι επιθετικός και μεταστατικός. Ήδη απ' αυτόν εμφανίζονται νέες μορφές καρκινώματος οι οποίες είναι ακόμα πιο επιθετικές (όπως το Εθνικό Μέτωπο) ενώ ο ίδιος έχει ξεκινήσει σιγά σιγά να κατατρώει την σαπισμένη σάρκα του Κοινοβουλίου. Ένα από τα καρκινικά κύτταρα κάποτε έδωσε γερό χαστούκι σε ένα άρρωστο κύτταρο (περιστατικό Κασσιδιάρης με Κανέλλη). Σύντομα θα δούμε κι άλλες παρόμοιες επιθέσεις μέσα στον χώρο αυτό. Μέχρι στιγμής περιοριζόμαστε στις λεκτικές επιθέσεις των ταγμάτων ασφαλείας με τον υπουργό προστασίας του πολίτη.
Τα χθεσινά γεγονότα μου θύμισαν εικόνες που βλέπουμε στα ντοκιμαντέρ με θέμα τη ναζιστική Γερμανία και τις επιθέσεις στα γκέτο των Εβραίων.
Κι ακόμα είναι νωρίς.
Όσο ο καρκινοπαθής οργανισμός βρίσκεται στα χέρια ηλίθιων γιατρών τόσο ο καρκίνος αυτός θα τρώει τα σωθικά του. Κι εμείς ως άβουλη θεατές θα περιμένουμε την σειρά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου