Υπουργός ποιου πολιτισμού;

Η αλήθεια είναι πως πρέπει να επιλέγονται άνθρωποι για κατάλληλες θέσεις, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, τις γνώσεις τους αλλά και την πορεία τους στη ζωή. 

Αν πάρουμε τις περιπτώσεις των προηγούμενων υπουργών πολιτισμού, θα διαπιστώσουμε πως ο κύριος Τζαβάρας δεν είναι εξαίρεση του κανόνα. Τα τελευταία χρόνια η θέση αυτή καταλαμβάνεται από ανόητους ανθρώπους (όπως για παράδειγμα ο ανύπαρκτος Καραμανλής, ο γόης Λιάπης και ο Βουλγαράκης). Από τη στιγμή που ένα τόσο σπουδαίο υπουργείο δίνεται σε τέτοιες προσωπικότητες τότε μπορείτε εύκολα να καταλάβετε πως και στα υπόλοιπα υπουργεία, οι εκπρόσωποί τους είναι ακατάλληλοι. 

Θα σας δώσω ένα πρόσφατο παράδειγμα κάνοντας έτσι σύγκριση μεταξύ του δικού μας υπουργού πολιτισμό και της Γαλλίδας υπουργού Ορελί Φιλιπέτι. 

Δίνοντας συνέντευξη στη γαλλική εφημερίδα "Le Monde", ο κύριος Τζαβάρας με μεγάλο θράσος και τζάμπα μαγκιά δήλωσε πως η Ελλάδα είναι υπερδύναμη στον χώρο του πολιτισμού.

Ποιον πάει να κοροϊδέψει άραγε; 

Πως γίνεται κύριε Τζαβάρα να είμαστε υπερδύναμη στον χώρο αυτό όταν το ένα μουσείο κλείνει μετά το άλλο (αναφερόμενος κυρίως στην επαρχία); όταν μας κλέβουν έργα τέχνης και λοιπά κειμήλια σε κεντρικά σημεία της Αθήνας (π.χ. η Εθνική Πινακοθήκη) ή από σημαντικούς χώρους της επαρχίας (π.χ. Μουσείο Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία); όταν δεν υπάρχουν κονδύλια για ανασκαφές και προγράμματα πολιτισμού; όταν η Ελλάδα αναδεικνύει συνέχεια μόνο το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης ενώ αδιαφορεί για άλλα μουσεία όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο είναι το ίδιο αξιόλογο αλλά το χετε παρατήσει στην τύχη του με όλα τα πρεζάκια να λιώνουν στο προαύλιο χώρο του; 

Μέσα από τη συνέντευξή του, έδειξε το πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει ένας λάθος άνθρωπος σε μία λάθος θέση. Τέτοιες δηλώσεις και τέτοια φουσκωμένα μυαλά δεν βοηθούν μια χώρα να πάει μπροστά. Δε γίνεται να πουλάει ο κάθε τυχάρπαστος μαγκιά με ξένα κόλλυβα (αναφερόμενος στην πολιτιστική κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδος). 

Αντιθέτως η αντίστοιχη Γαλλίδα ομόλογός του δείχνει μία αρκετά ώριμη στάση κι ας είναι αρκετά νεώτερή του. Πρώτα απ' όλα δηλώνει πως έχει αρκετά προβλήματα στο υπουργείο της (φυσικά στο δικό μας όλα κυλάνε ρολόι γι' αυτό και είμαστε υπερδύναμη). Πρώτα απ' όλα για πρώτη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια ο προϋπολογισμός του υπουργείου της θα κοπεί (γύρω στο 3%), πρωτοφανές για μία χώρα - πρότυπο στο χώρο αυτό για όλη την Ευρώπη. Αποφεύγοντας να ρίξει τις ευθύνες στους μετανάστες (η Γαλλία έχει μεγαλύτερο πρόβλημα από την Ελλάδα στο θέμα αυτό), ανέφερε τα εξής λόγια: " Βασικός μου στόχος είναι να δείξω ότι ο πολιτισμός είναι ο σκληρός δίσκος της πολιτικής. Δεν θα υπάρξει παραγωγική ανασυγκρότηση χωρίς καλλιτεχνική ανασυγκρότηση! Ο πολιτισμός είναι αυτός που κάνει ελκυστική τη Γαλλία. Η τέχνη είναι και εργασία. Ο πολιτισμός είναι και απασχόληση." 

Με λίγα λόγια η Γαλλίδα οραματίστρια διαπίστωσε πως το πολιτιστικό μέλλον της Γαλλίας ανήκει στη νέα γενιά. Πάγωσε αρκετά έργα λόγω έλλειψης πόρων για να ενισχύσει φεστιβάλ χορού, θεάτρου  κι άλλα εικαστικά δρώμενα ώστε να φέρει το κόσμο κοντά στη τέχνη. Σε αντίθεση με μας που ο υπουργός μας (και κάθε υπουργός) κάνει γαργάρες από τον φόβο του να καταργήσει ή να συγχωνεύσει άχρηστες και ανούσιες υπηρεσίες. 

Αντί να αποδείξει πως η τέχνη μπορεί να δώσει ένα νέο νόημα στη ζωή μας σε περίοδο κρίσης, επιλέγει κάτι πιο εύκολο σε θέμα εντυπώσεων στον ανώριμο ελληνικό λαό, αντιπροτείνοντας να γίνουμε "γνήσιοι Έλληνες".