Οι διαδηλώσεις των likes...

Το ξεγύμνωμα των δύο ανώνυμων διαδηλωτών της χθεσινής πορείας αναδεικνύει με τον πιο πετυχημένο τρόπο την αγωνιστική γύμνια της σημερινής Αριστεράς. 

Από την μέρα που η τηλεόραση μπήκε στη καθημερινότητά μας, όλοι αναζητούσαμε τα δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας που μας αναλογούν στο γυαλί. Αυτή η περίοδος που όλοι της γενιάς μου έχουμε ζήσει, είναι παρελθόν.

Πλέον με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο κάθε πικραμένος αναζητάει τα πολυπόθητα likes. Επιδιώκει να γράψει το καλύτερο πλακάτ για να φωτογραφηθεί και να κυκλοφορήσει σε όλους τους διαδικτυακούς τοίχους των επαναστατών του πληκτρολογίου. Έχω συναντήσει αρκετούς απ' αυτούς. Ο τελευταίος ήταν έξω από το Ραδιομέγαρο. Έκανε κύκλους ανάμεσά μας αρκετή ώρα, έχοντας ένα αποτυχημένο στατιστικό στοιχείο, γραμμένο σε χαρτόνι. Αν θυμάμαι καλά αναφερόταν στην αποχή των προηγούμενων εκλογών, συνδυάζοντας το 30% της αποχής με 3.000.000 ψηφοφόρους(;)! Όταν κατάλαβε πως τον αποθανάτισαν μερικοί φωτογραφικοί φακοί, δίπλωσε το χαρτόνι κι εξαφανίστηκε σαν κύριος. Ήταν σίγουρος πως αύριο θα εμφανιζόταν στο facebook και στα ιστολόγια ως ένας νέος επαναστάτης της συγκεκριμένης βραδιάς. Ο Τσε της Πέμπτης 7 Νοεμβρίου του 2013.

Έτσι και χθες, τα δύο αυτά παλικάρια αποφάσισαν να γδυθούν για να κερδίσουν λίγη από την δόξα. Μόνο που κι αυτοί χρησιμοποίησαν τον εύκολο δρόμο, το πορνογραφικό μάρκετινγκ (όπως η Ζωή της Αντέλ). Το πρωί που ξύπνησα βρήκα αρκετές από τις φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο. Σίγουρα πολλοί το διασκέδασαν. Λογικό γι' αυτούς, μιας και η επανάσταση έχει διασκεδαστικό χαρακτήρα. Το είχαμε ζήσει αυτό στην περίοδο των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα. Κάποιοι άλλοι δεν ασχολήθηκαν μαζί τους, και καλά έκαναν για μένα. Εγώ αποφάσισα να τους προσφέρω τη θέση της φωτογραφίας στη σημερινή ανάρτηση διότι μου έδωσαν το πάτημα να αναφερθώ στην παρακμή και την κατάντια των σημερινών διαδηλώσεων. 

Αυτοί οι δύο τύποι επιβεβαίωσαν τη στάση μου στην χθεσινή μου ανάρτηση (μπορείτε να την διαβάσετε εδώ). Μπορεί να ακούγομαι κακός αλλά δυστυχώς η αλήθεια είναι αυτή που πονάει. Την επανάσταση και την κάθε διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας την μετράμε σε likes και σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κάτι ξέρει ο τρελαντώνης και μας υπόσχεται δωρεάν ίντερνετ προς όλους. Αυτά βλέπουν οι οπισθοδρομικοί δεξιοί και γελάνε με τον χώρο της Αριστεράς. 

Αυτή η κατάντια είναι που μας έχει φάει. 

Έχουμε γίνει μία καρικατούρα που το μόνο που ξέρει είναι να τιμάει ένα ένδοξο αγωνιστικό παρελθόν. 

Σύγχρονοι ειδωλολάτρες παλιών μυθικών ηρώων. 

Άβουλοι αγωνιστές. 

Επαναστάτες των likes.