Με δροσερό αεράκι με ξύπνησε το πρωί,
με συννεφιά με συνόδευσε μέχρι τη δουλειά
και με μπουμπουνητά με γύρισε στο σπίτι.
Οι λιγοστές ψιχάλες που έπεσαν στο πρόσωπό μου,
δείγμα ειρωνείας του ουρανού απέναντι στην ικεσία μου,
να φύγει η λάβρα από τα σπίτια και η ζέστη από τον αέρα.
Σύννεφα μοναχικά, μαύρα, φορτωμένα με νερό,
συγκεντρώθηκαν πάνω από το κεφάλι μου γεμάτα υποσχέσεις,
κι ύστερα σκόρπισαν κι εξαφανίστηκαν στον ορίζοντα.
Αυτή είναι η γεύση του φετινού καλοκαιριού...
Αύγουστος 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου