Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Malheureusement, c'est la guerre...


Οι συνέπειες της Δύσης για τις θύελλες που έσπειρε στην Μέση Ανατολή και την Β. Αφρική είναι τρομακτικές κι έχουμε αρχίσει να τους ζούμε έντονα και με καθημερινή συχνότητα. Οι λόγοι αρκετοί. Είναι η αδιαφορία στις σφαγές των άμαχων πληθυσμών στις γειτονικές μας χώρες που άφηνε το υπάρχον πρόβλημα να διογκώνεται. Είναι η είσοδος των προσφύγων στην Ευρώπη που ερμηνεύεται ως πρόβλημα κι όχι ως αποτέλεσμα των ανατροπών που προκάλεσαν οι δυτικοί στα καθεστώτα που δεν τους εξυπηρετούσαν. Ήταν η τρομοκρατική επίθεση στο Charlie Hebdo που συγκλόνισε και συζητήθηκε για λίγο καιρό και μετά ξεχάστηκε. 
Αν όμως κάτσει κανείς ψύχραιμα και το πως συνδέονται τα παραπάνω γεγονότα ως μια αλυσιδωτή αντίδραση, θα διαπιστώσει πως η χθεσινή σφαγή στο Παρίσι ήταν αναπόφευκτη. Και δυστυχώς θα ζήσουμε κι άλλες σφαγές (όλο και πιο άσχημες) τον επόμενο καιρό αν συνεχίσουμε στην ίδια πολιτική. 
Λυπάμαι βαθύτατα για τα αθώα θύματα του Παρισιού, όπως πονάω για τις αδικοχαμένες ψυχές που πνίγονται στο Αιγαίο και σφάζονται στην Μέση Ανατολή. Παράλληλα θαυμάζω το θάρρος των Γάλλων και την αλληλεγγύη που ανέπτυξαν αστραπιαία μέσα στον πανικό. Φοβάμαι όμως τις συνέπειες που θα επακολουθήσουν μετά τη χθεσινή σφαγή. Η εκτόξευση της ακροδεξιάς και η παρουσία του στρατού στους ευρωπαϊκούς δρόμους, θα δώσουν μία ακόμη γερή γροθιά στα απομεινάρια της ευρωπαϊκής δημοκρατίας. 
Αυτό όμως που με τρομοκρατεί περισσότερο είναι πως το χθεσινό μακελειό διαφέρει από τα προηγούμενα. Ξεπερνάει τις εκρήξεις στο τραίνο της Μαδρίτης και την ανατίναξη του λεωφορείου στο Λονδίνο. 
Αυτή τη φορά ζούμε έναν πόλεμο...

10 σχόλια:

  1. τώρα θα βρουν αφορμή να επέμβουν εκτενέστερα στη Συρία...

    Σπύρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. a matter of time it was my dear friend...a mtter of time

    Nantia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σ' αυτό αναφέρομαι στην ανάρτηση. Ήταν θέμα χρόνου. Δεν με ξάφνιασε το γεγονός. Με σόκαρε όμως. Σπύρο δε ξέρω πότε θα ξυπνήσουν κι από την άλλη δε γνωρίζω αν επέμβουν με ορθά κίνητρα στην Συρία. Ζούμε τις συνέπειες του χρόνιου δυτικού ιμπεριαλισμού στις χώρες αυτές. Πριν δέκα χρόνια είχα δει τον "Εφιάλτη του Δαρβίνου" και είχα σοκαριστεί. Ήλπιζα πως κάτι θα αλλάξει αλλά δυστυχώς η αδιαφορία, η άγνοια και η τύφλωση του υλιστικού κόσμου μας οδήγησαν στο χθεσινό μακελειό. Και φοβάμαι πως θα ακολουθήσουν κι άλλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δε θα επέμβουν με ορθά κριτήρια στη Συρία...Γεωπολιτικοί λόγοι συνιστούν τα βαθύτερα αίτια όλων αυτών...

    Σπύρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σαφώς. Όπως έκαναν όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο στη Συρία αλλά και στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, κι αλλού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ναι και το θέμα είναι ότι ο «κοντός» επειδη δεν είναι...κοντός δε θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Δυστυχώς τα...μαγειρέματα από άθλιους μάγειρες κοστίζουν σε ζωές οι οποίες μπαίνουν στα κιτάπια της στατιστικής υπηρεσίας...

    Σπύρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτός δεν ειναι κ ο σκοπός;;;

    Ιωάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ιωάννα αυτό θα ήταν το χειρότερο σενάριο, μία οργανωμένη σφαγή για να οδηγηθούμε σε πραγματικό πόλεμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αφου λοιπον ειδες τον εφιάλτη του Δαρβίνου αντιλαμβανεςαι οτι ειναι ιςως μη αναστρέψιμο η συναστρία ας το θέσω ευγενικά μας εχει φέρει ακριβως εδω...

    Ιωάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το έχεις δει κι εσύ το ντοκιμαντέρ αυτό; Δυστυχώς ναι. Μου άφησε μία απαισιοδοξία το συγκεκριμένο έργο και να που δέκα χρόνια μετά επιβεβαιώνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή