Τα απομεινάρια της ξενοφοβικής προπαγάνδας

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην Χίο τις μέρες των γιορτών, συναντήθηκα με αρκετούς φίλους και συντοπίτες μου. Στις συζητήσεις που κάναμε, αναφερθήκαμε και στο προσφυγικό. Ωστόσο έχω αποφασίσει να μην ανοίγω κουβέντα με στενόμυαλους ανθρώπους που δε γνωρίζουν από διάλογο κι επιχειρηματολογία, οπότε αρκούμε στο να κουνάω το κεφάλι μου ακούγοντας υπομονετικά τις απόψεις τους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις αντιλαμβανόμουν έναν κοινό φόβο, ο οποίος έχει καλλιεργηθεί από την ξενοφοβική προπαγάνδα των τοπικών αλλά και πανελλαδικών μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Τελευταίο τρανό παράδειγμα ήταν η περίπτωση με τα σπασμένα παγκάρια ορισμένων ναών του νησιού. Μέχρι να πιαστεί ο δράστης και να διαπιστωθεί η χιώτικη καταγωγή του, οι περισσότεροι κάτοικοι έριχναν τις ευθύνες στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Φυσικά κανείς δεν παραδέχτηκε τις εσφαλμένες απόψεις κάτι που δείχνει ότι στο επόμενο περιστατικό που θα σημειωθεί, το ανάθεμα θα το δεχτούν και πάλι οι ξένοι.
Το αρνητικό της όλης κατάστασης είναι πως οι άνθρωποι πλέον έχουν φοβηθεί κι έχουν κλειστεί στα καβούκια της. Κρυμμένοι σ' αυτά εξακολουθούν να ενημερώνονται από τα μέσα ενημέρωσης που έχουν κάνει τη ζημιά, μ' αποτέλεσμα να διογκώνεται κι άλλο ο φόβος τους. Κι ενώ έχουν διαψευστεί πολλές φορές οι προβοκάτσιες συγκεκριμένων μέσων ενημέρωσης, ο κόσμος εξακολουθεί να τα εμπιστεύεται.
Στο σαββατοκύριακο που μας πέρασε, έπεσε στα χέρια μου ένα άρθρο όπου αναφερόταν στον απαράδεκτο ρόλο αυτής της ειδησιογραφίας. Στο συγκεκριμένο άρθρο υπήρχαν τρανταχτά παραδείγματα ψευδών ειδήσεων τα οποία δυστυχώς μέχρι σήμερα έχουν επικρατήσει στην κοινή γνώμη κι επηρεάζουν αρκετά τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες αντιμετωπίζουν το προσφυγικό θέμα.
Μερικές περιπτώσεις είναι οι παρακάτω:

• Τον περασμένο Μάρτιο η εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" έγραφε πως πρόσφυγες λίντσαραν στην Ειδομένη έναν παιδόφιλο πρόσφυγα, τον οποίον κι έπιασαν στα πράσα την ώρα που πήγε να βιάσει ένα κοριτσάκι. Τόσο οι αρχές όσο και η οικογένεια του κοριτσιού, διέψευσαν την είδηση αλλά η εφημερίδα συνέχιζε απτόητη την προπαγάνδα της. Μπορεί στο τέλος να ανασκεύασε το "ρεπορτάζ" της αλλά η ζημιά είχε γίνει.
• Λίγο καιρό αργότερα βγήκε μία φήμη πως στην Ελευθερούπολη, οι πρόσφυγες κατέβασαν την εικόνα της Παναγίας από ένα κλειστό γυμναστήριο και ζήτησαν να μην χτυπούν οι καμπάνες της κοντινής εκκλησίας. Η είδηση διαψεύστηκε αμέσως από τους ιερείς και τις τοπικές αρχές. Παρ' όλα αυτά πολλές φορές έχω ακούσει από ανθρώπους την φράση: "μας έχουν απαγορεύσει να χτυπάμε και τις καμπάνες μας". 
• Παρόμοια περιστατικά ακούστηκαν και στην Λέσβο για πρόσφυγες που αφόδευσαν σε εκκλησίες ενώ κάποιοι άλλοι προέβησαν σε καταστροφές ναών. Διαψεύστηκε κι αυτό άμεσα αλλά γι' αρκετό καιρό υπήρχε (κι ακόμα υπάρχει) ο φόβος όταν θα 'ρθουν οι ξένοι να μας γκρεμίσουν τις εκκλησίες. 

Μάλιστα αρκετοί από μας θυμόμαστε το πως είχαν χειριστεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τα γεγονότα στο λιμάνι της Χίου τον περασμένο Απρίλη αλλά και το πογκρόμ της Σούδας τον Νοέμβρη. 

Καλό είναι να υπάρξει κι η αντίπερα φωνή, η οποία θα βοηθήσει στο να σπάσουν τα ξενοφοβικά καλούπια των συντοπιτών μας. Είναι απαραίτητη μία φωνή που συσχετίζεται περισσότερο με την πραγματικότητα της όλης κατάστασης. Σαφώς η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Και στην αλήθεια φτάνουμε μόνο αν γίνουμε ενεργοί πολίτες. Οντότητες που θα πάμε στον τόπο των γεγονότων για να δούμε με τα μάτια μας το τι συμβαίνει. Δεν είναι τυχαίο πως όσοι έχουν επισκεφθεί προσφυγικούς καταυλισμούς έχουν αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις τους. 

Καλό όμως είναι να επισημαίνουμε και τους πομπούς της ύπουλης ξενοφοβικής προπαγάνδας και με τεκμήρια να αποδεικνύουμε τον επικίνδυνο της ρόλο. 

Όσο μένουμε με σταυρωμένα χέρια, τόσο το κακό θα ριζώνει στον τόπο μας.
Ας δράσουμε πριν γίνουν οι ρίζες πιο βαθιές.