Να λοιπόν που μία δικαστική απόφαση, μας έκανε να νιώσουμε περήφανοι ξανά. Καιρό τώρα αναμέναμε τη στάση που θα κρατούσε ο Άρειος Πάγος για την μοίρα των 8 αξιωματικών που πέρασαν παράνομα στην Ελλάδα μετά το περίεργο πραξικόπημα της Τουρκίας. Οι προβλέψεις ήταν αμφίρροπες, ειδικά μετά τις περίεργες αποφάσεις που είχαν παρθεί στο έκτακτο δικαστήριο, όπου τη μία μέρα δόθηκε εντολή να εκδοθούν οι δύο πρώτοι αξιωματικοί ενώ την επομένη αποφασίστηκε να δοθεί άσυλο στους άλλους δυο (από τους ίδιους δικαστικούς!). Τότε μιλούσαμε για ύποπτες κινήσεις ενός κράτους υποχείριου των ευρωπαίων εταίρων κι έρμαιου των επιθυμιών ενός σουλτάνου.
Όλη αυτή την περίοδο παρακολουθήσαμε μία νέα περίπτωση σύχρονης "Αντιγόνης". Αυτή τη φορά όμως η ηθική δεν κοντρατίστηκε με τους νόμους αλλά με το συμφέρον (το εθνικό συμφέρον) και να που και σ'αυτήν την μάχη η ηθική νίκησε.
Η ελληνική δικαιοσύνη (που εκπροσωπούσε στο θέμα αυτό την ίδια την Ελλάδα - ίσως και την υπόλοιπη Ευρώπη) είχε πολλούς λόγους να εκδώσει τους 8 Τούρκους αξιωματικούς, προσπερνώντας τους διεθνείς νόμους και την ανθρώπινη ηθική. Μία έκδοσή τους θα μπορούσε να δικαιολογηθεί ως αποφυγή ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία ή για να κατευναστεί το φασιστικό θηρίο που βρυχάται δίπλα μας (αν και συνήθως αντίστοιχες πράξεις αποθρασύνουν κάθε μορφή φασισμού). Επίσης η ελληνική δικαιοσύνη θα μπορούσε να επικαλεστεί το ήδη τεταμένο κλίμα της παγκόσμιας σκακιέρας και την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των χωρών. Τέλος θα μπορούσε η Ελλάδα να κάνει με τους Τούρκους παζάρια χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης τις ζωές των οκτώ αξιωματικών (κάτι που φάνηκε να συμβαίνει στην πρώτη δίκη).
Κι όμως να που μία δικαστική απόφαση ξεπέρασε τον νομικό και πολιτικό της χαρακτήρα και μας έκανε να νιώσουμε περήφανοι που προστατεύσαμε την καταρρακωμένη ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πέρα απ' αυτό, φωνάξαμε ένα θαρραλέο όχι απέναντι σ' έναν τύραννο που χρόνια τώρα προσπαθεί να εφαρμόσει το συνταγματικό μοντέλο του Χίτλερ (1933). Το περίεργο πραξικόπημα του καλοκαιριού στάθηκε ευκαιρία να το επισπεύσει, (αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή την άνοιξη).
Το "όχι" απέναντι στους δυνάστες της Τουρκίας δεν έσωσε μόνο οκτώ ψυχές αλλά και την υπόληψη της αρρωστημένης δημοκρατίας του δυτικού κόσμου. Εκφράστηκε με τον ιδανικότερο τρόπο, διότι κατάφερε να ξεγυμνώσει τον φασισμό του τουρκικού καθεστώτος και να τσαλακώσει την ψευδή παντοδυναμία του Ερντογάν. Σίγουρα τα αντίποινα της Τουρκίας θα είναι άμεσα κι έντονα, διότι γι' αυτούς έχει ιδιαίτερη σημασία η επιστροφή των οκτώ αξιωματικών.
Να όμως που η φωνή των αρεοπαγιτών έγινε ένα με την φωνή της συλλογικής διαμαρτυρίας που τους τελευταίους μήνες καλούσε την ελληνική δικαιοσύνη να πράξει ορθά και να προστατεύσει τους οκτώ συνανθρώπους μας.
Κι έτσι χθες ζήσαμε για πρώτη φορά στα τελευταία χρόνια το γεγονός ότι εισακούστηκε κι εφαρμόστηκε η κοινή θέληση από τα όργανα και τους θεσμούς του κράτους.
Ήταν η πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης που τηρήθηκε κατά γράμμα το Σύνταγμα και οι νόμοι.
Είναι η πρώτη φορά που πάρθηκε μία απόφαση τόσο γενναία.
Ένα ισχυρό δημοκρατικό χαστούκι απέναντι σ' ένα από τα τέρατα του φασισμού, τα οποία επικίνδυνα σκεπάζουν την υφήλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου