του Κώστα Καναβούρη
Την «τιμητική» του είχε το πρόβλημα του φασισμού (για όσους θεωρούν το φασισμό πρόβλημα και μάλιστα τεράστιο) την εβδομάδα που μας πέρασε. Και τι δεν είχαμε, αρχής γενομένης από τις φασιστικές γυμνοπαιδιές του περασμένου Σαββάτου που θα έκαναν τα κόκκαλα του Σατί να τρίξουν. Γυμνοπαιδιές βέβαια που άλλοι τις χλεύασαν και άλλους εξόργισαν με την αβυσσαλέα τους χυδαιότητα, την τόσο αποκαλυπτική τής βαρβαρότητας και του μίσους που Είναι ο φασισμός, ενώ δεν ήταν και ανύπαρκτοι εκείνοι που σφοδρά ταράχτηκαν για τα διαφυγόντα πολιτικά κέρδη από την παταγώδη αποτυχία της φασιστοσύναξης για το «Μακεδονικό».
Από κοντά είχαμε και την αχαρακτήριστη για βουλευτή δήλωση του κυρίου Καραγκούνη της Ν.Δ. περί του ασφαλιστικού που ορέγεται ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός του κόμματός του και του αρχηγού του. Σύμφωνα με τον εχέφρονα πολιτικό άνδρα, λαμπρό παράδειγμα εφαρμογής αυτού του ασφαλιστικού ήταν ο δικτάτορας Πινοσέτ! Ο σφαγέας του λαού του. Και βρήκε και την ώρα ο βουλευτής: λίγες μέρες πριν τη μαύρη επέτειο της Χιλιανής χούντας που έριξε στον θάνατο μια ολόκληρη χώρα, αρχίζοντας από τον Πρόεδρό της Σαλβαντόρ Αλιέντε. Μιας χούντας που μετέτρεψε τη Χιλή σε απέραντο σφαγείο προκειμένου να γίνει το πιο ακραίο πειραματόζωο της απάνθρωπης οικονομικής σχολής του Σικάγου. Κι έρχεται ο άλλος να σου πει για επιτυχημένο ασφαλιστικό!
Τύχη αγαθή, είχαμε και την παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, που φυσικά δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη για τα περί Πινοσέτ. Άλλωστε οι καιροί δεν περιμένουν. Χαρακτηριστικό των ημερών είναι και το ότι η ολομέλεια της Ευρωβουλής αυτή την εβδομάδα επέβαλε κυρώσεις εναντίον του ακροδεξιού πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, για παραβίαση θεμελιωδών αρχών της Ε.Ε. Καιρός ήταν. Καιρός ν’ αρχίσει η σύγκρουση με την Ακροδεξιά και τον φασισμό πριν να είναι αργά. Ανεπανόρθωτα αργά. Κι από αυτή τη σύγκρουση δεν περισσεύει κανένας, ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού.
Όταν κλείνεις το μάτι στην ακροδεξιά σαπίλα, σημαίνει ότι κλείνεις τα μάτια στον κίνδυνο που πλησιάζει και είσαι συνυπεύθυνος γι’ αυτόν. Ο φασισμός δεν είναι απλώς μια εκτροπή από το δημοκρατικό πολίτευμα. Είναι μια εκτροπή από την ανθρώπινη συνθήκη, από την ανθρώπινη κατάσταση. Και είναι αδύνατο να υπάρξουν πολιτικά οφέλη από την τυφλότητα μπροστά στον κίνδυνο. Οι Όρμπαν και οι Σαλβίνι και οι Λεπέν και οι όμοιοί τους δεν έρχονται για να χτίσουν, έρχονται για να γκρεμίσουν, να δηλώσουν, να γονατίσουν όσα με κόπο και κόστος ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές κερδήθηκαν από τη δημοκρατία. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να βάλει σε κίνδυνο αυτές τις κατακτήσεις για χάρη κάποιων πρόσκαιρων (και απατηλής αποτελεσματικότητας) τακτικισμών.
Με τον φασισμό δεν χαριεντίζεσαι. Τον πολεμάς. Με τον φασισμό δεν χορεύεις ταγκό, γιατί χορεύεις επί πτωμάτων και γιατί ξεχνάς ότι η ορχήστρα παίζει με το πιστόλι στον κρόταφο. Κι ακόμα ξεχνάς ότι η μουσική δεν είναι για να χορέψεις, αλλά για να μην ακούγεται ο πελώριος ήχος της φρίκης. Η Αριστερά, οι δημοκράτες πολίτες, όσοι αγωνίστηκαν για το no pasaran, το γνωρίζουν αυτό. Σ’ αυτή τη φρίκη αντιστάθηκαν και ήρθαν μέχρι εδώ. Ας το έχουν υπ’ όψη τους όσοι ζητούν από την Αριστερά «να πάει από κει που ήρθε». Επιτέλους ας συνειδητοποιήσουν τι εξέρχεται από το έρκος των οδόντων τους όσοι ταυτίζουν τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά, με τον Ιωαννίδη και τον Σαμψών.
Ας το έχει υπ’ όψη του και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έχει μετατρέψει τη Ν.Δ. όχι απλώς σε εκκολαπτήριο, αλλά σε ορμητήριο φρικιαστικά ακραίων στοιχείων. Όταν η Αριστερά χαρακτηρίζεται από τον Μάκη Βορίδη, με φαιά ευκολία, ελαττωματική και ζητείται από τον αρχηγό τής Ν.Δ. θεσμική εκτροπή για να μην ξαναέρθει στην εξουσία, τούτο δεν αφορά μόνο την Αριστερά. Αφορά τους πάντες. Και τους αφορά τώρα.
Όσοι λοιπόν δεξιώνονται (τείνουν την δεξιά τους) τον φασισμό είναι καιρός να το αντιληφθούν: ο φασισμός ούτε έχει ούτε θέλει φίλους. Ο φασισμός θέλει μονάχα γονατισμένους ανθρώπους. Ηθικά, ψυχικά, πνευματικά, αισθητικά. Γιατί μόνο έτσι υπάρχει. Αυτό το μέλλον ονειρεύονται για την Ελλάδα, όσοι χαριεντίζονται με τον φασισμό συνειδητά ή όχι;
Φοβάμαι να απαντήσω...
Πηγή: Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου