Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα...

του Βασίλη Πάικου

Τζάμπα και βερεσέ εκείνη η τολμηρή απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου της περασμένης εβδομάδας. Εκείνη που, με ευρύτατη πλειοψηφία, καταδίκαζε την Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν, και ζητούσε την επιβολή κυρώσεων. Προχθές κατά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ οι αρχηγοί Κρατών και Κυβερνήσεων υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες τον ούγγρο Πρωθυπουργό. Στην δε προηγηθείσα σύνοδο του ΕΛΚ οι ομόφρονές του αρχηγοί, μόνο που δεν τον σήκωσαν στα χέρια. Ταυτίστηκαν μάλιστα μαζί του σχεδόν καθ’ όλη την έκταση των επί του προσφυγικού απόψεών του. Ο δε επικεφαλής των ευρωδεξιών και επίδοξος Πρόεδρος της Κομισιόν Μάνφρεντ Βέμπερ, έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα πρέπει να επικρατήσει τιμωρητική λογική (!) για τις Χώρες εκείνες που δεν σέβονται τους ευρωπαϊκούς κανόνες επί του προσφυγικού. Στην ίδια πάνω-κάτω γραμμή και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπου υποστήριξε κι εκείνος, όπως οι σκληρότεροι της ευρωδεξιάς, τη λογική της Ευρώπης-Φρούριο. Εγκαλώντας μάλιστα τον Αλέξη Τσίπρα ότι δεν την συμμερίζεται…
Δεν έβγαλε βέβαια και τίποτα σπουδαίο η Σύνοδος Κορυφής του Ζάλτσμπουργκ. Ως ακριβώς ανεμένετο. Στην πραγματικότητα κατέθεσε τα όπλα, όλα τα όπλα, τα δικά της όπλα, που αν τα χρησιμοποιούσε θα μπορούσαν ίσως να φέρουν αποτέλεσμα. Αλλά όπως πάντα, κι αυτή η Σύνοδος κινήθηκε στη λογική του ελάχιστου κοινού παρονομαστή. Προκειμένου να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα οι ευρωπαίοι ηγέτες, δεν μπορούν να περιμένουν πια ούτε θαύμα. Καμιά συζήτηση για κυρώσεις (ούτε καν οικονομικές) σ’ εκείνους που περιφρονούν τους ευρωπαϊκούς κανόνες, που πάει να πει την αρχή της αλληλεγγύης, την δίκαιη (και με θεσμικές αποφάσεις προβλεπόμενη) κατανομή των προσφυγικών βαρών, αλλά και το διεθνές δίκαιο. Και καμιά απολύτως απόφαση επί του πρακτέου. Επομένως… μπαμ ηκούσθη στον αέρα. Γιατί αν περιμένουμε κάτι από τις προγραμματιζόμενες διεθνείς διασκέψεις επί του θέματος, ζήσε Μάη μου…
Και εν τω μεταξύ η ακροδεξιά καλπάζει σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Η φασίζουσα, ξενοφοβική, εθνικιστική ακροδεξιά, η ακραία ευρωσκεπτιστική έως ευθέως αντιευρωπαϊκή. Καλπάζει, και στις επερχόμενες ευρωεκλογές δεν αποκλείεται με τις επιδόσεις της να απειληθεί η ίδια η ύπαρξη της Ευρώπης. Φταίει το προσφυγικό, υποστηρίζουν κάποιοι. Αυτό είναι που φουντώνει την ακροδεξιά. Πρόκειται για την άποψη, την «βολική» σε κάθε περίπτωση, η οποία προβάλλεται από το δεξιότερο τμήμα του ευρωπαϊκού πολιτικού φάσματος. Εννοώντας, όσοι την υιοθετούν, ότι κατά τα άλλα δεν υπάρχει, ή δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Λησμονώντας ή παραβλέποντας το γεγονός ότι υπερενίσχυση των κομματικών μορφωμάτων του ακροδεξιού λαϊκισμού, εμφανίζεται και σε κράτη-μέλη τα οποία δεν αντιμετωπίζουν προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα.
Ας μην γελιόμαστε, όσο κι αν το προσφυγικό συμβάλει πράγματι στην διόγκωση του φαινομένου, η ρίζα του κακού βρίσκεται στην επικράτηση στην Ευρώπη, τα τελευταία αρκετά χρόνια, του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, και την εξ αυτού επιβολή της λογικής της λιτότητας. Με την ολοένα και μεγαλύτερη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, με την διάρρηξη κάθε έννοιας κοινωνικής συνοχής, με την περιθωριοποίηση μεγάλης μερίδας των ευρωπαίων πολιτών. Την ίδια στιγμή που οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξακολουθούν να βρίσκονται και να λειτουργούν σε «απομονωμένα ανάκτορα» τόσο πέρα, τόσο μακριά από τους πολίτες και από τις ανάγκες τους. Δίχως μάλιστα την ελάχιστη δημοκρατική νομιμοποίηση.
«Χρειάζεται διπλό μέτωπο ενάντια στην ακροδεξιά, τον ρατσισμό και την μισαλλοδοξία, αλλά και τον νεοφιλελευθερισμό και τη λιτότητα που τους τροφοδοτεί» είπε στο Ζάλτσμπουργκ ο έλληνας Πρωθυπουργός. Και τα είπε όλα…

Πηγή: huffingtonpost.gr