Κι όμως μεγαλώνω...

Επιτέλους ένα βροχερό Σάββατο. Όχι πως δε με ταλαιπώρησε, διότι και γω όπως όλοι μας έτρεχα για δουλειές στο κέντρο, αλλά επειδή βρέθηκε επιτέλους ένας λόγος να μείνω και λίγο σπίτι. Με μουσικούλα, ένα ζεστό ρόφημα και επιτέλους να ασχοληθώ λίγο με το blog μου που το αμέλησα. Χθές το βράδυ κοιμήθηκα με έναν διάλογο που είχα χθες πάνω σε θέματα σχολικά. Δε θυμάμαι με ποιόν έκανα τον διάλογο ούτε για ποιόν λόγο τον ξεκίνησα αλλά θυμάμαι που ανέφερα πως δε θα θελα να ξαναζήσω ποτέ την περίοδο την περίοδο των πανελλαδικών εξαιτάσεων. Το πρωί που ξύπνησα είχα στο μυαλό μου εικόνες από αυτήν την περίοδο. Τα σχολικά μου χρόνια στο νησί, τις κοπάνες, το άγχος μου για τα φροντηστήρια, την γρίνια της μητέρας μου, τους τσακωμούς μου με την αδελφή μου. Καταστάσεις που τότε με κούραζαν και με νευρίαζαν αλλά τώρα τις σκέφτομαι νοσταλγικά. Επίσης την περιέργιά μου καθώς και τον ενθουσιασμό μου που θα σπουδάσω στην Αθήνα, τις πρώτες βόλτες μου στο κέντρο, τις ώρες που ξόδευα στα Εξάρχεια και σε στέκια που πλέον περνάω και αναρωτιέμαι τι γύρευα εγώ μικρός εκεί... Σήμερα έτυχε να περάσω πάλι από τη περιοχή αυτή. Επηρεασμένος από τις εικόνες του ξυπνήματός μου διαπίστωσα πως τα Εξάρχεια έχουν αλλάξει πολύ. Χάσανε την αυθεντικότητά τους. Λες και άλλαξαν επίτηδες ώστε να μείνει για πάντα η εικόνα που είχα γι' αυτήν την περιοχή όταν ήμουν μικρός. Και τότε μελαγχολώ και παράλληλα νοσταλγώ όλα αυτά που περάσανε, και τα νοσταλγώ διότι ξέρω πως δε θα ξαναεπιστρέψουν. Τέρμα η ανέμελη ζωή, τέρμα ο πολύς ελεύθερος χρόνος, τέρμα δραστηριότητες, καταστάσεις και τρέλες εκείνων των χρόνων. Και τότε δακρύζω... Όχι πως τα ζητάω πίσω, έχω αλλάξει το ξέρω... Δακρύζω διότι μεγαλώνω... Και αυτό με τρομάζει... Τελικά έτσι δικαιολογείται πως όλοι θέλουμε να μείνουμε παιδιά...

Να τρέχουμε με τα ποδήλατα, να χανόμαστε στα χωράφια, να παίζουμε τον γιατρό στα κοριτσάκια που μας αρέσουν και να τρώμε όλη μέρα γευστικά φαγητά...

Ίσως και το πιο τρελό, να περιμένουμε κάθε χριστούγεννα ένα δώρο κάτω από το στολισμένο δέντρο του πατρικού μας σπιτιού...