Η Βέσσα είναι ένα χωριό στη νοτιοδυτική Χίο. Ευτυχώς δεν ήταν ποτέ πέρασμα προς τα πιο τουριστικά Μαστιχοχώρια (Πυργί, Μεστά, Ολυμποί) αφού για να πας σ' αυτό πρέπει να στρίψεις σε ένα δρόμο μετά τα Αρμόλια. Το καλό είναι πως δεν έχει χάσει την ταυτότητά του. Ο κόσμος, τα σπίτια και η ζωή έχουν μείνει μακριά από τα πλοκάμια του τουρισμού που αλλοιώνουν την εικόνα ενός τόπου μόνο και μόνο για να κερδίζουν λεφτά. Άργησα πολύ να ανακαλύψω και να φωτογραφίσω αυτό το χωριό. Ίσως να έγινε εσκεμμένα ώστε να χω αποκτήσει μια βάση πάνω στο θέμα της φωτογραφίας και έτσι να απολαμβάνω περισσότερο το αποτέλεσμα. Στο χωριό πήγα το Μεγάλο Σάββατο. Ο κόσμος ήταν στα σπίτια του και ετοιμαζόταν για την Ανάσταση οπότε βρήκα ευκαιρία και το γύρισα το χωριό όλο μόνος μου. Ένιωσα μια οικειότητα. Θυμάμαι γύριζα στο χωριό τρείς ώρες και έβγαζα συνέχεια φωτογραφίες. Κουρασμένος πια από το περπάτημα κατηφόρισα προς τον κεντρικό δρόμο για να πάρω το αυτοκίνητο ώστε να γυρίσω και να πάω οικογενειακώς στην εκκλησία. Στο δρόμο μου πέτυχα μια γριούλα. "Καλώς τον" μου πε..."Γεια σας" της απάντησα, "Της Μαρίκας ο εγγονός δεν είσαι;" με ρώτησε περιμένοντας μια θετική απάντηση. Της χαμογέλασα και ευχηθήκαμε καλή ανάσταση. Μάλλον τους φαίνεται παράξενο πως ήρθε ένας ξένος στο χωριό τους (και πόσο μάλλον για φωτογράφηφη) οπότε για να δικαιολογήσουν την παρουσία του τον συσχετίζουν με κάποιον συγχωριανό τους. Πάντως βλέποντας αυτά τα χωριά διαπιστώνεις πως τόσο ο τόπος όσο και η φύση σε σέβονται διότι πρώτα τα σεβάστηκαν οι κάτοικοι και έτσι υπάρχει μια απόλυτη αρμονία με την φύση. Άνθρωποι, χώμα, λίθοι, σπίτια, ουρανός, ζώα και ρυάκια είναι ένα...
Ελπίζω να απολαύσετε τις φωτογραφίες μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου