Οι σύμμαχοί μας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο γιορτάζουν την επέτειο της απόβασης στη Νορμαδία ως αρχή του τέλους, ενώ εμείς εμμένουμε στον εορτασμό του ΟΧΙ και της έναρξης του πολέμου. Η απελευθέρωση της Ελλάδος από τους Γερμανούς είναι από τις σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής ιστορίας που επισκιάζεται από την γιορτή της 28ης Οκτωβρίου. Ο λόγος υποθέτω είναι πως και οι δύο γιορτές πέφτουν τον ίδιο μήνα. Η πρώτη είναι 12 Οκτώβρίου όταν απομακρύνθηκαν τα στρατεύματα κατοχής από την πρωτεύουσα και η άλλη ήταν 18 Οκτωβρίου όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου ύψωσε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη. Μάλλον το γεγονός ότι δεν μπορούμε να έχουμε δύο ή τρεις εθνικούς εορτασμούς τον ίδιο μήνα φαίνεται ότι ενίσχυσε την επέτειο του ΟΧΙ σε βάρος της Απελευθέρωσης και σε πλήρη διαφοροποίηση προς τις συμμαχικές χώρες, που εορτάζουν την D-Day και όχι την αρχή του πολέμου.
Έξι μέρες και έξι νύχτες πανηγύριζε η Αθήνα, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, από την 12η ως και την 18η Οκτωβρίου. Σήμερα πλέον υπάρχει ένας μικρός απόηχος από τις μέρες εκείνες, με όλο το βάρος στο έπος του 40. Γεγονός που φέρνει σε αμηχανία τους Ελληνοϊταλούς, εταίρους και συμμάχους μας πλέον, ενώ διορθωτικές κινήσεις έχουν γίνει στους στοίχους τραγουδιών της εποχής ώστε να στρέφεται το μένος στους φασίστες και όχι στους Ιταλούς. Όμως η 18η Οκτωβρίου με την έπαρση της σημαίας στον Ιερό Βράχο διαθέτει έναν εθνικό αλλά και διεθνή συμβολισμό και ίσως να έπρεπε να γίνεται πιο αισθητή.
Ναι έχεις δίκιο σ αυτό που λές. Θα έπρεπε να δίνεται η απαραίτητη σημασία και σ αυτές τις μέρες, αλλά μη νομίζεις οτι θα κάνει κάποια αισθητή διαφορά. Δυστυχώς παρά τον πολιτισμό μας είμαστε μάλλον ως λαός ανιστόρητοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά. Φιλάκια.
Όχι μόνο ανιστόρητοι Estella αλλά και κολλημένα μυαλά. Και το σωστό και το δίκαιο να μας δείχνουνε δε ξεκολλάμε εμείς... Να σαι και συ καλά...Φιλιά...
ΑπάντησηΔιαγραφή