Logicomix

Δε μπορώ να πω πως λατρεύω τα μαθηματικά. Μέχρι την πρώτη λυκείου ήμουν άριστος μαθητής σε αυτά. Μετά ήρθε η κατρακύλα. Μόνο γεωμετρία και στατιστική είχα άριστα. Στα μαθηματικά κατεύθυνσης πάτωσα. Αυτό όμως δεν με είχε αποτρέψει να βλέπω ταινίες ή να διαβάζω βιβλία που να χουν σχέση με αυτά. Εξάλλου ποιός δεν είδε το "Π" και δεν ενθουσιάστηκε, ποιός δεν έχει διαβάσει το "Θεώρημα του παπαγάλου" και δεν προβληματίστηκε. Έτσι αποφάσισα να διαβάσω το Logicomix. Στην αρχή το πήρα από περιέργεια. Τι είναι αυτό που κάνει ένα κόμιξ να διαβάζεται τόσο πολύ και να αποκτά μεγάλη επιτύχια και στο εξωτερικο...
Η αλήθεια είναι πως με έκανε σε ένα 24ωρο να το διαβάσω όλο. Οι διάλογοι, οι θεωρείες και ο τρόπος με τον οποίο συσχετίζονται τόσο με την ζωή του ήρωα όσο και με την δικιά μου με ώθησε να το διαβάσω όλο... Σίγουρα μου αφήνει κάποια κενά καθώς οι ήρωες συσχετίζουν τα Μαθηματικά με την Λογική και εκεί εμείς σαν απλοί αναγνώστες χάνουμε το παιχνίδι. Όμως είναι τέτοια η πλοκή που δε σε κουράζει καθόλου. Εμένα όμως με έπιασε ένας πονοκέφαλος μόλις το τελείωσα. Βγήκα στο δρόμο να περπατήσω και δε μπορούσα να κοιτάξω μπροστά μου. Με προσπερνούσαν πρόσωπα που με κοιτούσαν και γω αδιαφορούσα. Το μυαλό μου είχε βάλει για τα καλά μπρος και δε με άφηνε να σκεφτώ τίποτα άλλο.
Πιστεύω πως αυτό το βιβλίο υποσεινήδητα ανέπτυξε την λογική μου. Ήταν σα να μου έκανε ένα update στο σκληρό δίσκο του μυαλού μου και πλέον λειτουργώ με πιο αναβαθμισμένο λογισμικό.
Τελικά είναι αλήθεια αυτό που λένε οι μαθηματικοί, πως όλη μας η ζωή βασίζεται πάνω στα μαθηματικά αλλά αν προσπαθήσουμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα και τα νοήματα με εξισώσεις τότε θα τρελαθούμε... Δεν είναι κρίμα;...