Ζώντας την τραγωδία δύο φορές.

Είναι πλέον βέβαιο πως με τις ευλογίες της Ευρώπης έχουμε εφαρμόσει μία απάνθρωπη φύλαξη των συνόρων μας. Ενέργειες και δράσεις που άκουγες κάποτε από τα στόματα των βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. πλέον εφαρμόζονται από ένα άλλο ακροδεξιό κόμμα που προσβάλλει τον όρο της Δημοκρατίας, έχοντάς το ως όνομα κόμματος. 

Η ρατσιστική φύση του Νεοέλληνα είναι πλέον φανερή. Ακόμα κι αυτοί που ντρεπόντουσαν να μιλήσουν για κατώτερες φυλές και για μετανάστες που δεν έχουν ψυχή και όνειρα, τώρα το βροντοφωνάζουν με μαύρες μπλούζες στο δρόμο αλλά και με γραβάτες στο κοινοβούλιο.

Όταν η πλειοψηφία μίας κοινωνίας δείχνει το απάνθρωπο πρόσωπό της σε τραυματισμένες ψυχές από πολέμους και καθεστώτα μεσαιωνικά, μία μειοψηφία προσπαθεί να δείξει και την ανθρώπινη πλευρά αυτού του τόπου. Μόνο που η προσπάθειές της για εξισορρόπηση της απάνθρωπης με την ανθρώπινη φύση της νεοελληνικής κοινωνίας, την αναγκάζει να ξεπερνάει τα όρια και να μετατρέπεται κι εκείνη το ίδιο απάνθρωπη όσο οι ακροδεξιοί πολιτικοί εκπρόσωποί της.

Αναφέρομαι στην χθεσινή συγκέντρωση του Συντάγματος. Στην πορεία είχε πολύ κόσμο και αυτό ήταν ένα πολύ καλό στοιχείο. Έδειξε πως υπάρχουν άνθρωποι με συνείδηση, αξιοπρέπεια και συναίσθημα. 

Όλα καλά μέχρι τη στιγμή που μαζεύτηκαν ένα σωρό μικρόφωνα μπροστά από τους διασωθέντες. Όπως φάνηκε, ο κόσμος διψάει για πόνο, για αίμα, για θανάτους. Είναι όμως κρίμα να τα αναζητάει όλα αυτά από ανθρώπους που έχασαν πριν από λίγες μέρες τους δικούς στους στα νερά του Αιγαίου κι ακόμα τα πτώματά τους αγνοούνται. Είναι φρικτό να ζητάς απ' αυτούς τους ανθρώπους να ξαναζήσουν το έγκλημα που διαπράχθηκε στο Φαρμακονήσι ειδικά όταν έχεις πρόσφατες δηλώσεις τους μία μέρα πριν όταν έφτασαν Πειραιά. Μάλλον σαν λαός δεν έχουμε μάθει να χειριζόμαστε σωστά την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη στον πόνο των συνανθρώπων μας.

Λυπήθηκα πολύ όταν είδα πάλι τους ίδιους ανθρώπους να κλαίνε με λυγμούς για τον θάνατο τον δικό τους. Ένιωσα συνένοχος για τον δεύτερο θάνατο των ανθρώπων τους.