Το ήθος του παρακράτους

Για μία ακόμη φορά παραδέχομαι την εξαιρετική ματιά του σκιτσογράφου Βαγγέλη Παπαβασιλείου για την ελληνική επικαιρότητα. Το σημερινό του σκίτσο που βρήκα στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ήταν αρκετά πετυχημένο, μιας και κατάφερε να παρουσιάσει με πολύ έξυπνο τρόπο το ήθος των ανθρώπων που πλούτιζαν με κομπίνες όλα αυτά τα χρόνια κάτω από την ανοχή του κράτους και του νεοελληνικού λαού και την συγκάλυψη τους από πολιτικά πρόσωπα. 

Αρκετός κόσμος αναρωτιέται μ' αυτή τη βροχή των αποκαλύψεων και την αύξηση των εμπλεκομένων προσώπων στα σκάνδαλα. Για μένα ήταν θέμα χρόνου. Το νεοελληνικό σύστημα είναι μικρό και τα λαμόγια που θέλουν να φάνε μέσα απ' αυτό, πολλά. Δε χωρούσαν άλλα ονόματα μέσα σ' αυτήν την σαπίλα. Ήταν και η οικονομική κρίση που τους εξέθεσε. Αρκετοί βγήκαν από το χορό. Κάποιοι πρόλαβαν κι αρπάξουν κάτι πριν διωχθούν. Κάποιοι άλλοι συνταξιοδοτήθηκαν ξαφνικά για να μην εκτεθούν. Όμως έμειναν αρκετοί εκεί μέσα διότι η απληστία τους παρέμεινε ανεξέλεγκτη. 

Ο χώρος του Κεφαλαίου είναι βρώμικος. Είναι γνωστό πως ο πιο ανήθικος επιβιώνει μέσα σ' αυτόν. Δεν είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς το σκεπτικό αυτό. Εξάλλου είναι θέμα φυσικού νόμου. Μόνο τα σκατά και οι φελλοί επιπλέουν στην επιφάνεια της θάλασσας. Όμως ο χώρος αυτός έχει και την μορφή του κουβαριού. Είναι πολύπλοκος και δαιδαλώδεις για να εμποδίζει τον οποιοδήποτε που θα προσπαθήσει να εισχωρεί μέσα σ' αυτόν αλλά και για όσους τα καταφέρουν, επιδιώκει να τους μπερδέψει για να χαθούν εύκολα και να βγουν από το χώρο αυτό. 

Όμως το σύστημα αυτό έχει και μία αχίλλειο πτέρνα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η αρχή του νήματος. Όταν βρεθεί αυτή και τραβηχτεί, τότε το κουβάρι θα είναι καταδικασμένο να ξεδιπλωθεί. Με την εξέλιξη αυτή, βγαίνουν όλα τα σκάνδαλα στη φόρα μαζί με τα πρόσωπα που ανήκουν επάξια στην ιστορική φράση του "συνταξιούχου" Παγκάλου, το "Μαζί τα φάγαμε". 

Όσο πιο μεγάλο είναι το κουβάρι τόσο περισσότερα ονόματα θα βγουν στο φως της δημοσιότητας. Όχι πως δε γνωρίζαμε όλα αυτά τα χρόνια τους απατεώνες. Φυσικά και τους ξέραμε. Κι ακόμα μπορούμε να δούμε τα έντρομα βλέμματα όσων βρίσκονται ακόμα στο κουβάρι αυτό αλλά βρίσκονται στο σημείο που δεν έχει ξεδιπλωθεί ακόμα. 

Κι ενώ οι αποκαλύψεις συνεχίζονται με γοργούς ρυθμούς και οι καναλάρχες (λαμόγια που περιμένουν να ρθει η σειρά τους στο χορό των αποκαλύψεων) ξαφνιάζονται με τα ονόματα και πέφτουν από τα σύννεφα σε κάθε νέα αποκάλυψη μήπως και καλύψουν έτσι το φόβο που είναι πλέον εμφανής και στα δικά τους πρόσωπα (π.χ. παρακολουθείστε τα παπαγαλάκια του Mega). 

Όμως εγώ παρατηρώ κάτι ακόμα. Ένα στοιχείο επιπλέον που δε με ξαφνιάζει αλλά επιβεβαιώνει την άποψη που έχω γι΄αυτά τα καθάρματα, είναι το ήθος τους. Αυτοί οι αλήτες που έτυχε να είναι η αρχή του νήματος (βλέπε Κάντας κ.α.) δε διστάζουν να δώσουν αμέσως ονόματα και λίστες για να σώσουν το τομάρι τους. Είναι οι πραγματικοί εκφραστές της λαϊκής ρήσης που αναφέρεται σε ανθρώπους που είναι ικανοί να πουλήσουν ακόμα και την μάνα τους για να γλιτώσουν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι αδύναμοι της υπόθεσης που έτυχε να κρέμονται από το κουβάρι, και τραβώντας αυτούς οι δικαιοσύνη, ξεκίνησαν να εμφανίζονται κι άλλα ονόματα. 

Όμως η παρατηρητικότητά μου δεν εστιάζεται μόνο εκεί. Για δύο μέρες είχαμε τον καραγκιόζη Φιλιππίδη να βγαίνει στα κανάλια και να μιλάει από... Αμερική, προσπαθώντας να πείσει για την αθωότητά του. Μία αθωότητα που σκοτωνόταν από την πρώτη στιγμή που ξεκινούσε να μιλάει από την... Δύση. Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό το παλιό ερυθρόλευκο σύνθημα που ζητούσε από τον τότε προπονητή του Παναθηναϊκού, Μακαριάν να πει στον τότε πρόεδρο της πράσινης ομάδος, για το πόσο μαλάκας είναι ("τι μαλάκα είναι"). 

Αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολιτικοί, κάποιοι παραλίγο πρωθυπουργοί, άλλοι διευθυντές τραπεζών κι αρκετοί πιόνια που πληρώνονταν με μερικά εκατομμύρια για να παίζουν το ρόλο του ρουφιάνου και του τσιρακιού. 

Η λίστα είναι ακόμα στην αρχή. Περιμένουμε ακόμα αρκετά ονόματα να ακολουθήσουν. Ήδη τα σύννεφα έχουν πνίξει τον Παπαντωνίου ενώ σειρά παίρνουν κι άλλοι. Είμαι βέβαιος πως με την πτώση του κυβερνητικού ακροδεξιού συνασπισμού της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα πάρουν σειρά και ονόματα όπως του Βενιζέλου.

Αναμένουμε!