Ο τίτλος που επέλεξα για να παρουσιάσω την Οξφόρδη, μπορεί να ακούγεται ειρωνικός, μιας κι από τα πανεπιστήμιά της έχουν περάσει προσωπικότητες που έχουν σπείρει δυστυχία και πολέμους, όπως η Θάτσερ και ο Κλίντον, κι άλλοι πολιτικοί όπως ο Κάμερον. Εξάλλου η Οξφόρδη είναι μία παγκοσμίως γνωστή κι αναγνωρισμένη πόλη για τα πανεπιστήμιά της. Σίγουρα όλοι μας συσχετίζουμε το όνομά της με τις καλύτερες κι αυστηρότερες σπουδές αλλά και την σίγουρα πετυχημένη σταδιοδρομία που έχει ο καθένας, ο οποίος αποφοιτάει από κει. Λίγοι όμως γνωρίζουν την προέλευση του ονόματος αυτής της πόλης.
Η Oxford είναι ένα όνομα που παράγεται από την ένωση δύο λέξεων, της ford και της oxen. Το ford σημαίνει το πέρασμα από την μία πλευρά του ποταμού στην άλλη ενώ το oxen σημαίνει βόδι. Οπότε το Oxford σημαίνει το πέρασμα των βοδιών.
Ποιον ποταμό όμως πρέπει να διασχίσουν τα βόδια. Από την πόλη (όπως το Γουίνσδορ και το Λονδίνο) περνάει ο ποταμός Τάμεσης. Η πόλη αναπτύσσεται κατά μήκος του ποταμού. Ευτυχώς είναι επίπεδη (έχει υψόμετρο 70 μέτρα μόνο) κάτι που προσφέρει στον επισκέπτη ξεκούραστους περιπάτους ανάμεσα στα πανεπιστήμιά της. Συγκροτήματα τεράστια, γοτθικού ρυθμού με πύργους, εκκλησίες, τραπεζαρίες κι άλλους χρηστικούς χώρους που θυμίζουν μεσαιωνικά μοναστήρια.
Η πόλη δεν φημίζεται για τα μνημεία της. Ένα από τα λίγα που βλέπεις (το οποίο κι αυτό δεν είχε μεγάλο ενδιαφέρον για μένα) είναι ο μεσαιωνικός πύργος που δεσπόζει στο ξεκίνημα της αγοράς (00:10). Όμως εμένα περισσότερη προσοχή μου κέντρισε μία πορτούλα με βοτσαλωτό μονοπάτι που βρισκόταν κοντά σ' αυτόν και μου θύμιζε λίγο τις υπέροχες πόρτες με τις βοτσαλωτές αυλές του Κάμπου της Χίου (00:18). Όπως επίσης με γοήτευε το παιχνίδι των ακτίνων του ήλιου καθώς διέσχιζαν τις μεγάλες αίθουσες των πανεπιστημίων κι έφταναν ως τις εσωτερικές αυλές των κτιριακών συγκροτημάτων (00:24).
Ένα γωνιακό κτίριο στην κεντρική αγορά της πόλης (00:42) μου έφερε στο μυαλό το παλαιότερο σπίτι του Στρασβούργου, το οποίο λειτουργεί ακόμα και σήμερα απέναντι από τον Καθεδρικό της πόλης. Μέσα απ' αυτές τις βόλτες στις ευρωπαϊκές υπαίθρους, μπορεί να διαπιστώσει κανείς πως οι λαοί της Ευρώπη μοιράζονται αρκετά κοινά στοιχεία, τα οποία περισσότερο τους ενώνουν παρά τους χωρίζουν μεταξύ τους.
Περάσαμε κι από το πανεπιστήμιο όπου είχαν γίνει τα γυρίσματα των ταινιών του Χάρι Πότερ (00:55-01:40). Οι Βρετανοί δεν αφήνουν τίποτα ανεκμετάλλευτο. Όποιος ήθελε να επισκεφθεί ένα πανεπιστήμιο όφειλε να πληρώσει είσοδο. Στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο η τιμή ήταν λίγο μεγαλύτερη. Εκτός από την ταινία, το κτίριο αυτό βοήθησε και στη συγγραφή ενός από τα πιο γνωστά βιβλία της ιστορίας, της "Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων".
Η βόλτα συνεχίστηκε μέσα από εσωτερικές αυλές και στενά που συνέδεαν το ένα πανεπιστήμιο με το άλλο. Αυτά είχε να μας προσφέρει η συγκεκριμένη πόλη, αυτά είδαμε...
Αναχωρώντας από την Οξφόρδη, δημιουργήθηκε ένας προβληματισμός στο μυαλό μου, το όνομα της πόλης αναφέρεται σ' αυτούς που σπούδασαν εκεί ή σε μας που ως επισκέπτες περάσαμε από κει και δεν μας άγγιξε κάτι πνευματικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου