Αστυνομία δύο ταχυτήτων

Οι τελευταίες μέρες ήταν αποκαλυπτικές για την έντονη δραστηριότητα του παρακράτους στη χώρα μας. Ενέργειες που κάποτε φανερώνονταν δειλά κι ακούγονταν ως γραφικές, είναι πλέον τόσο εκκωφαντικές που δύσκολα περνάνε απαρατήρητες.
Αναφέρομαι φυσικά στη δράση της αστυνομίας η οποία άφησε το ρόλο της προστασίας του πολίτη και πλέον κάνει τα πάντα για να καταστείλει κάθε αντίδραση του κόσμου για το κοινό δίκαιο, είτε αυτή είναι ειρηνική είτε επεισοδιακή και για να σπείρει την ανασφάλεια στην κοινωνία.
Μέσα σ' έναν μήνα πραγματοποιήθηκαν δύο κινητοποιήσεις από δύο διαφορετικά στρατόπεδα που έδειξαν το μεγάλο χάσμα της αστυνομικής συμπεριφοράς. Προηγήθηκε η πορεία μίσους των νεοναζί στο Κερατσίνι οι οποίοι με απειλές και βρισιές έφτασαν στο σημείο που δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα και κατέβασαν πανό που είχε αναρτηθεί. Στη συνέχεια επιτέθηκαν στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης "Ρεσάλτο". Η αποτυχημένη εισβολή τους στο χώρο τους περιόρισε στο να προκαλέσουν υλικές ζημιές πετώντας πέτρες και σπάζοντας τζάμια. Θα ήθελα να προσθέσω πως όλη αυτή η "εκδήλωση" πραγματοποιήθηκε με στρατιωτικό βηματισμό και με γομάρια που ήταν οπλισμένα με ασπίδες, κράνη και σιδερολοστούς (μπορείτε να δείτε τα παραπάνω στοιχεία σ' αυτό το βίντεο). Η αστυνομία δεν εμφανίστηκε πουθενά. Οι νεοναζί οι οποίοι πλέον θεωρούνται τρομοκρατική οργάνωση κι όχι πολιτικό κόμμα, έκαναν τη "δουλειά" τους κι έφυγαν ανενόχλητοι.
Αντιθέτως η ειρηνική συγκέντρωση των φοιτητών έξω από το πολιτικό γραφείο (έχει σημασία αυτό) του αργόσχολου Βαρβιτσιώτη, ήταν ένας λόγος σημαντικός για να σπεύσουν αμέσως αρκετοί αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ με τα διαστημικά τους κράνη και να ξεσπάσουν χωρίς λόγο πάνω σε άοπλους νέους, σε κοπέλες και σ' έναν βουλευτή της αντιπολίτευσης.
Η ειρηνική διαδήλωση (μπορείτε να το επιβεβαιώσετε με το συγκεκριμένο βίντεο) η οποία πραγματοποιήθηκε για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θεωρήθηκε επικίνδυνη για την δημοκρατία της Ελλάδος. Αντιθέτως οι νεοναζί που εκπροσωπούν το μίσος και την απανθρωπιά έχουν το ελεύθερο να εκδηλώσουν δημοσίως τον κομπλεξισμό τους. Η διαφορετική στάση της αστυνομίας απέναντι σ' αυτές τις δύο αντίθετες κοινωνικές ομάδες, αποδεικνύει την παράνομη σχέση που έχει η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά και των οργάνων καταστολής με το παρακράτος.
Είναι αναγκαία αυτή η σχέση του καθεστώς με το παράνομο παρακράτος. Το χε δηλώσει και ο βουλευτής Ταμήλος πως η Χρυσή Αυγή εξυπηρετεί την κυβέρνηση και την αστυνομία διότι κάνει τη βρώμικη δουλειά. Δηλαδή τι άλλο θέλετε να ακούσετε για να διαπιστώσετε πως όντως ζούμε σ' ένα περίεργο πολιτικό περιβάλλον που θυμίζει πολύ την περίοδο που ένα παρόμοιο παρακράτος δολοφόνησε τον Λαμπράκη έχοντας τη στήριξη της αστυνομίας;
Επίσης αυτόν τον διπλό ρόλο της αστυνομίας τον συναντάμε και στους εισερχόμενους και στους εξερχόμενους αυτής της χώρας. Όσο εύκολα το λιμενικό σώμα βρίζει, κλωτσάει και πνίγει ανθρώπους που προσπαθούν να εισέλθουν στη χώρα μας τόσο εύκολα αφήνει ύπουλους αλήτες και μεγάλους κλέφτες να το σκάνε για να γλιτώσουν τη φυλακή. Το έκαναν κάποτε με τον Χριστοφοράκο, ο οποίος βρήκε "άσυλο" στην Γερμανία, το έκαναν και με τον Μισέλ ο οποίος την κοπάνησε μάλιστα δύο φορές. Είναι άραγε ο Χριστοφοράκος και ο Λιάπης μετανάστες πολυτελείας για τις άλλες χώρες σύμφωνα με τα κριτήρια του ακροδεξιού Δένδια;
Αυτό είναι λοιπόν το όργανο καταστολής της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Σαμαρά. Από την μία να βαράει χαμογελαστά παιδιά που αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον και για το κοινό δίκαιο και από την άλλη να χαϊδεύει και να αφήνει ανενόχλητους τους νεοναζί να ασκούν βία και τρόμο στην κοινωνία.
Καλό θα ήταν να διαβάσουν οι κυβερνώντες λίγο ιστορία. Η Ελλαδίτσα μας βρίσκεται εκατό χρόνια πίσω. Αυτή τη στιγμή ζούμε μία αντίστοιχη δημοκρατίας της Βαϋμάρης. Οφείλουν λοιπόν αυτοί που έχουν (όχι για πολύ ακόμα) την εξουσία στα χέρια τους να δουν τι συνέβη στη μεσοπολεμική Γερμανία μήπως και καταλάβουν ποιοι ήταν τότε και ποιοί είναι σήμερα οι υπεύθυνοι της επικίνδυνης πόλωσης της κοινωνίας. Δυστυχώς έχουμε μπει σε επικίνδυνα νερά. Το ξέσπασμα είναι πολύ κοντά. Τα προεκλογικά γλειψίματα του Σαμαρά δεν πιάνουν τόπο. Το τέλος τους έχει φτάσει.