Μία δεκαετία μετά το τρίτο επεισόδιο που παίχτηκε στις σκοτεινές αίθουσες, και προσπάθησε να σώσει την υστεροφημία του μεγαλύτερου διαστημικού έπους από τα δύο προηγούμενα αποτυχημένα επεισόδια, ήρθε η σειρά να ανοίξει ένας νέος κύκλος του πολυαγαπημένου μας Star Wars.
Παρά τον εκνευρισμό που μας προκάλεσε η απαράδεκτη καθυστέρηση της προβολής του στην Ελλάδα (για ευνόητους λόγους που μας εκνεύρισαν περισσότερο), οι αίθουσες γέμισαν για να γνωρίσουν τον νέο κακό που θέλει να πατάξει την αντίσταση και να σβήσει την Δημοκρατία σε ολόκληρο τον γαλαξία και τους ήρωες που θα θυσιαστούν για να την διαφυλάξουν.
Η προσμονή μας να δούμε το νέο επεισόδιο μεγάλωνε, ξέροντας πως θα βλέπαμε ξανά όλα τα αγαπημένα πρόσωπα της παλιάς τριλογίας. Οι εμφανίσεις του Χαν Σόλο, της πριγκίπισσας Λέια, του Τσουμπάκα, του Λουκ (;) και του υπέροχου Millenium Falcon, μας ανάγκαζαν να μετράμε τον χρόνο αντίστροφα μέχρι την ώρα προβολής.
Τα φώτα έσβησαν. Οι μισάωρες διαφημίσεις που βάζουν τα Odeon, άδειασαν όλα τα κουτάκια ποπ-κόρν και τα ποτήρια με τα αναψυκτικά προτού εμφανιστεί στην οθόνη τη γνωστή πλέον φράση "A long time ago, in a galaxy far far away...". Παρ' όλη την ησυχία που έκανε το κοινό για να απολαύσει τις μάχες και τα εφέ, ο εξοπλισμός στην αίθουσα μας απογοήτευσε πλήρως. Μετά την προβολή της ταινίας, οι περισσότεροι θεατές εξέφρασαν το παράπονό τους στο προσωπικό των Odeon, οι οποίοι επιβεβαίωσαν το θέμα δικαιολογώντας το πως χαμήλωσαν την ένταση της ταινίας για να μην καούν τα ηχεία (;)...
Όσον αφορά την ταινία και την ιστορία της, θα προσπαθήσω να φανώ αρκετά επιεικής ως παλιός λάτρης των Star Wars. Η επιλογή μου είχε βασικό σκοπό την διασκέδαση κι όχι την επιμόρφωση ή τον προβληματισμό. Γνώριζα πολύ καλά πριν μπω στη σκοτεινή αίθουσα, πως πάω να δω την αναβίωση ενός παραμυθιού των παιδικών μου χρόνων. Κι όντως το διασκέδασα και με το παραπάνω.
Οι μάχες ήταν εντυπωσιακές με αμείωτη δράση κι εξαιρετικά εφέ. Μπορεί να μη ξεπερνούσαν την ποιότητα της παλιάς τριλογίας (αναφέρομαι στα επεισόδια 4-6) αλλά το στήσιμό τους ήταν εντυπωσιακό.
Παρ' όλα αυτά η ταινία έχει πάρα πολλά μειονεκτήματα.
Πρώτα απ' όλα, η ιστορία επαναλαμβάνεται κάνοντάς την προβλέψιμη σε κάθε της στιγμή. Ακόμα και η περίφημη συγκινητική σκηνή, φαινόταν αναμενόμενη, αρκετή ώρα πριν. Αλλά ακόμα κι εκεί θυμήθηκα τη περίφημη σκηνή όπου ο Darth Vader ανακοινώνει στον Λουκ πως είναι ο πατέρας του.
Και μιας και θυμήθηκα τον Darth Vader, η παρουσία του κακού ήταν απαράδεκτη κι ο χαρακτήρας του αδιάφορος κι άνοστος. Δε σου προκαλούσε κανένα συναίσθημα με το παίξιμο και την μορφή του. Άσε που στη φάτσα είναι ολόιδιος ο Διαμαντίδης.
Όσον αφορά τον στρατό της σκοτεινής πλευράς, τους αξιωματικούς και το στήσιμο των σκηνών του, θύμιζαν έντονα το ναζιστικό στρατόπεδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με τις προπαγανδιστικές εκδηλώσεις που έχουμε δει σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Μπορεί ο σκηνοθέτης να ήθελε να περάσει ένα αντιναζιστικό κι αντιφασιστικό μήνυμα αλλά η προσπάθειά του κάηκε από την υπερβολή.
Επίσης θεωρώ αποτυχημένη την επιλογή του Oscar Isaac στο ρόλο του καλύτερου πιλότου της Αντίστασης. Πέρα από αντιπαθής, ερμήνευσε πολύ άσχημα τον ρόλο του. Τόσο άσχημα, που στα πρώτα λεπτά της ταινίας (μιας και συμμετέχει στην έναρξή της) σου προκαλεί μία απογοήτευση. Το ίδιο κακή θεωρώ και την ερμηνεία του John Boyeza, του κλώνου που λιποτακτεί κι εντάσσεται στην Αντίσταση. Ακόμα και η μορφή του αρχηγού των κακών (δεν προϋπήρχε αυτός στις παλιές ταινίες) θυμίζει μία μίξη τερατόμορφων όντων από Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και Χάρι Πότερ.
Τέλος, θεώρησα κακή αντιγραφή το διαστημόπλοιο της Αυτοκρατορίας. Ένα πιστό αντίγραφο του θρυλικού Death Star, μόνο που είναι πολλές φορές μεγαλύτερο κι ακόμα περισσότερες ευάλωτο από το προηγούμενο. Ενώ οι κριτικές έλεγαν πως η ταινία δημιουργήθηκε σεβόμενη το παρελθόν, εγώ παρατήρησα πως η ταινία αντέγραψε το παρελθόν. Κρίμα...
Οι μόνοι οι οποίοι σώζουν το νέο επεισόδιο είναι ο Χαν Σόλο κι ο πιστός του φίλος Τσουμπάκα, του οποίου οι κραυγές με γέμισαν χαρά. Επίσης τις καρδιές μας έκλεψε το νέο ρομποτάκι της παρέας, το ΒΒ-8 και η επιλογή της Daisy Ridley, στον πρωταγωνιστικό ρόλο της ταινίας, η οποία έκαψε καρδιές με το φωτόσπαθό της.
Όσο για την ταινία, δε θα προβώ σε βαθμολόγηση διότι σέβομαι το παλιό διαστημικό έπος. Παρ' όλα αυτά είναι μία ευχάριστη και διασκεδαστική κινηματογραφική επιλογή για τις μέρες των γιορτών.
Όσο για το ερώτημα που θέτω στον τίτλο της ανάρτησης, θα το αφήσω αναπάντητο αναμένοντας τη συνέχεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου