Όταν έρχεται η σειρά σου...

Έξι σχεδόν χρόνια οικονομικής κρίσης και μνημονίων.
Έξι χρόνια απολύσεων, μειώσεων μισθών, κακοπληρωμένων αφεντικών, ανασφάλιστων εργασιών κι εξευτελιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπων από συνανθρώπους τους.
Έξι χρόνια όλα (μα όλα τα κανάλια) είχαν το στόμα τους κλειστό. Ευλογούσαν τα μνημόνια και προσπαθούσαν να μας πείσουν στο πόσο τυχεροί είμαστε που ανεχόμαστε όλα αυτά, για το καλό της πατρίδας. Οι μεγαλύτεροι απατεώνες έβαζαν τα παπαγαλάκια τους να μιλούν για πατρίδες κι ανάπτυξη, προσπαθώντας να κρύψουν πίσω απ' αυτές τις λέξεις την ικανοποίηση των δικών τους συμφερόντων.
Έξι χρόνια τρώγαμε κουτόχορτο με την προπαγάνδα τους, την τρομοκρατία τους και τα σκουπίδια που μας σερβίριζαν καθημερινά. Ο κυνισμός τους πρόδιδε την ψευδαίσθηση πως η κρίση δε θα χτυπήσει ποτέ τη δικιά τους πόρτα. Πως ήταν οι προστατευόμενοι του συστήματος που υπηρετούσαν.
Έξι χρόνια δε μίλησαν για τις συχνές και πολυάριθμες απολύσεις, δεν πόνεσαν για κανέναν άνεργο, δεν φώναξαν για κανένα λουκέτο εταιρίας (πέρα από τις Σκουριές!).
Να όμως που ήρθε και η δικιά τους σειρά. Ίσως τώρα να κατάλαβαν πως και οι ίδιοι ήταν όλα αυτά τα χρόνια, υποψήφια θύματα της "ελεύθερης" αγοράς. Κάποιοι ίσως να ήταν ανυποψίαστοι (υπήρχαν αρκετοί). Οι περισσότεροι όμως, αποχαυνωμένοι στα απάνθρωπα ιδεώδη του νεοφιλελευθερισμού, υπηρετούσαν με έπαρση ένα σύστημα φριχτό.
Ήρθε η σειρά τους και τώρα τρέχουν και φωνάζουν. Είναι όμως αργά. Προσέφεραν τις υπηρεσίες τους και τώρα θα πεταχτούν σαν στημένες λεμονόκουπες στην άσφαλτο. Σίγουρα αρκετοί θα συγκεντρωθούν στα τέσσερα κανάλια που θα προκύψουν, για να συνεχίσουν το έργο τους, ανεπηρέαστοι από το κακό που τους βρήκε. Βλέπετε, ο οικονομικός φασισμός έχει ισχυρότερες παρωπίδες. Ίσως να τους πεισμώσει παραπάνω και να συνεχίσουν με περισσότερο πάθος να προσφέρουν τις υπηρεσίες στους στον νεοφιλελευθερισμό. Το βέβαιο όμως είναι πως δεν έχουν κανέναν με το μέρος τους. Κι όσο τα κανάλια γράφουν τίτλους για μεγάλους ξεσηκωμούς που θα επιφέρουν το κλείσιμό τους, τόσο περισσότερη απάθεια κι αδιαφορία παρατηρώ στις συζητήσεις και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Μοναδικά θύματα του κλεισίματος των καναλιών, θα είναι οι αφανείς υπάλληλοι. Όσοι βρίσκονται πίσω από τις κάμερες για ένα μεροκάματο...