Μάνος Ξυδούς 1953 - 2010

Χθές το βράδυ έφυγε από τη ζωή ο ροκάς Μάνος Ξυδούς. Όσοι δεν τον γνωρίζουν είναι ένα από τα πρώτα μέλη των Πύξ Λαξ, ο οποίος έγραψε και τραγούδησε πολλά κομμάτια τους. Δε θα κάτσω να γράψω πολλά λόγια για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Με εκνευρίζει όταν ξεκινάνε διθυραμβικά σχόλια και κείμενα για κάθε γνωστό πρόσωπο μετά το θανατό του ενός κατα τη διάρκεια της ζωής του μένει ξεχασμένο και αδιάφορο. Γιατί το κάνουν άραγε;... Για να φανούν καλοί;...
Εγώ βάση αυτού του γεγονότος θα ανατρέξω στα παιδικά μου χρόνια όταν το δωμάτιό μου πλημμύριζε με τα τραγούδια και τις φωνές αυτού του συγκροτήματος.
Η σχέση μου με την ροκ μουσική και τους Πύξ Λάξ ξεκινάει όταν πήγα γυμνάσειο. Το '96 με '97 κυκλοφορούσε η φήμη στο νησί πως θα έρθουν να παίξουν οι Πυξ Λαξ. Πολλές φορές δεν ακούγονταν λόγια του αέρα διότι αναφερόντουσαν σε συγκεκριμένες ημερομηνίες και σε συγκεκριμένους χώρους. Όμως ποτέ τους δεν επισκέφθηκαν το νησί.
Ακόμα δεν είχα μπεί στη ροκ σκηνή. Άκουγα ελαφρά και πόπ τραγούδια. Όμως όλος αυτός ο αναβρασμός με ώθησε να ψάξω να ακούσω τη μουσική τους και γιατί οι τότε συνομήλικοι ροκάδες ήταν τόσο παθιασμένοι τόσο με τη δικιά τους μουσική όσο και με την ροκ γενικότερο. Μπορώ να πω πως το συγκρότημα αυτό ήταν το πρώτο που με ένταξε στο χώρο της ροκ. Εκείνη την εποχή είχα πάρει και το πρώτο μου CD player από το χατζιλίκι του καλοκαιριού οπότε αποφάσισα να αγοράσω έναν δίσκο τους. Πήγα στη "Σύνθεση" (ένα μικρό μαγαζάκι στην Απλωταριά που πουλούσε CD, μέχρι να ανθήσει το ίντερνετ έβγαζε τρελά λεφτά). Από όλους τους δίσκους που είχαν βγάλει τότε εντύπωση μου έκανε η Στύλβη. Τόσο το εξώφυλλο όσο και το ότι είχε το Μοναξιά μου όλα με προέτρεψαν να το αγοράσω.
Η αρχή της πορείας μου στα ροκ μονοπάτια μόλις ξεκίνησε. Το θεωρώ σημαντική στιγμή για τη ζωή μου διότι αν δεν ξεκινούσα από τότε το ψάξιμό μου στη μουσική ίσως να μην αποκτούσα της όποιες μουσικές γνώσεις έχω τώρα.
Η αλήθεια είναι πως η φωνή του Ξυδούς δε μ' άρεσε τότε... προτιμούσα τα νιαουρίσματα του Πλιάτσικα και του Στόκα που μιλούσαν για ερωτικές απογοητεύσεις και "χυλόπιτες". Με τον καιρό όμως διαπίστωσα πως η πραγμματική ρόκ χροιά του συγκροτήματος ήταν η αλήτικη φωνή του. Μετά από πολλά χρόνια διαπίστωσα πως ήταν ο μόνος από αυτό το συγκρότημα που συνέχισε την πορεία που είχε ξεκινήσει τότε. Δεν την πρόδωσε για τα λεφτά και το εύκολο κέρδος. Ίσως γι' αυτό το λόγο έμεινε στην αφάνια...
Χθές ο θάνατός του μου ήρθε ξαφνικός... Μία φωνή που έχει σημαδέψει τα παιδικά σου χρόνια δεν θα ξανακουστεί πιά ζωντανά. Όμως μέσα μας και στα ηχεία μας θα μας συντροφεύει πάντα...
Καλό Ταξίδι Μάνο...