Ανήκουμε στην Ευρώπη;

Είναι μία ερώτηση που όχι μόνο εμείς αλλά κάθε λαός θα απαντούσε ναι. Η Ευρώπη είναι μία ήπειρος με τρομερή γοητεία και ιστορία. Το ποιος λαός αξίζει να ανήκει σε αυτήν την κλειστή ομάδα που λέγεται Ευρώπη κρίνεται από το σύνολο και όχι από τον ίδιο.
Μπορεί οι Ευρωπαίοι να μας κοιτάνε με μισό μάτι και ένα μεγάλο μέρος τους θέλει να μας δει εκτός ευρωζώνης και γιατί όχι και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δε θα αναζητήσω την απάντηση μέσα από την αγανάκτηση και τον πανικό που επικρατεί αυτές τις μέρες.
Θα αναζητήσω την απάντηση από τoν παλιό καλό καιρό.
Ας αρχίσω από το βίντεο που παρουσιάζω στην συγκεκριμένη ανάρτηση. Είναι το φινάλε της Μπλε ταινίας από την αριστουργηματική τριλογία του Κισλόφσκι. Ηρωίδα της ταινίας είναι η Ζιλιέτ Μπινιόνς, σύζυγος ενός σπουδαίου Γάλλου συνθέτη που σκοτώνεται σε τροχαίο πριν ολοκληρώσει τον ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσπαθήστε να δώστε προσοχή στα λόγια και στους υπότιτλους. Μη παραξενευτείτε. Είναι ελληνικά. Η μουσική της ταινίας έχει γραφτεί από τον εξαιρετικό συνθέτη Zbigniew Preisner. Το περίεργο της τριλογίας αυτής είναι πως ένας Πολωνός σκηνοθέτης και ένας Πολωνός συνθέτης δημιούργησαν μία τριλογία που βασίζεται στην γαλλική ιδεολογία (μία ιδεολογία που υιοθετήθηκε απ' όλη την Ευρώπη) και για γλώσσα του επίσημου ύμνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρησιμοποιεί τα αρχαία ελληνικά (οι στίχοι ανήκουν από τον ύμνο της Αγάπης).
Βάση των παραπάνω παρατηρούμε πως μεγάλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι δώσανε έμφαση στις Ελληνικές ρίζες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι τυχαίο πως και ο Γκοντάρ στάθηκε στο πλευρό της Ελλάδας τον πρώτο καιρό της κρίσης.
Οι άνθρωποι που έχουν μελετήσει σε βάθος την ιστορία έχουν μία φιλελληνική στάση και είναι αυτοί οι οποίοι θέλουν την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ποιά Ελλάδα όμως; Όχι την σημερινή φυσικά. Οι διανοούμενοι είναι συνήθως ρομαντικοί τύποι. Νοσταλγούν την δόξα και την αξία του πολιτισμού που αναπτύχθηκε στο τόπο που εμείς τώρα ζούμε και δε σεβόμαστε.
Πιστεύω πως οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι αν είχαν την δυνατότητα θα εξαφάνιζαν την διεφθαρμένη φυλή που ονομάζεται Νεοέλληνας για να μπορέσει να κατοικηθεί αυτός ο τόπος ξανά από ανθρώπους που πραγματικά σέβονται την ιστορία μα πάνω απ' όλα τον πολιτισμό που έζησε στον τόπο αυτό.
Αυτό που μας σώζει από την κατάντια μας είναι η ύπαρξη ενός σπουδαίου λαού που έζησε σε τούτο εδώ τον τόπο. Εμείς σαν ράτσα δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα.
Οπότε η απάντηση στον ερώτημα τίτλος είναι η εξής. Η δημιουργία της Ελλάδος ήταν ένα όνειρο που είχαν οι Βαυαροί (λάτρεις του αρχαιοελληνικού πολιτισμού), οι οποίοι ήθελαν ένα κρατίδιο που να τους θυμίζει την Αρχαία Ελλάδα. Και έτσι έγινε η Ελλάδα. Για να συνδέσουν την σημερινή Ελλάδα με την Αρχαία ξεκίνησε ένα αρχιτεκτονικό κίνημα. Το νεοκλασικό. Ένα κίνημα υπέροχο που κατάφερε η σημερινή Ελλάδα να το γκρεμίσει για να χτίσει γκρίζες πολυκατοικίες. Μόνοι μας γκρεμίσαμε τους δεσμούς που οι ξένοι μας δημιούργησαν με τον αρχαίο κόσμο. Αυτό δείχνει το μπάχαλο και την άγνοια αυτού του έθνους. Έτσι η πιο ειλικρινής απάντηση είναι πως ΌΧΙ δεν ανήκουμε στην Ευρώπη και πρέπει να ευχαριστούμε τους αρχαίους Έλληνες που μας δώσανε το προνόμιο να καυχιόμαστε πως κάτι είμαστε.
Κλείνοντας σας γράφω τους στίχους τους οποίους όλοι μας με δυσκολία θα κατανοήσουμε για ευνόητους λόγους...

1Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.
2καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἰμι.

3κἂν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυχήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.
4Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται ἡ ἀγάπη, οὐ ζηλοῖ, [ἡ ἀγάπη] οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,
πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.
8Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε πίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται: εἴτε γλῶσσαι, παύσονται: εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.
9ἐκ μέρους γὰρ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν:
10ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται.

13νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα: μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη