Το ταξίδι στο όνειρο αρχίζει πάλι απόψε...

Πρώτα γνώρισα και λάτρεψα τον μπασκετικό Ολυμπιακό, από εκείνην την αξέχαστη βραδιά της Μεγάλης Πέμπτης που όλη η Χίος κάηκε. Ζήσαμε τότε πρόωρη Ανάσταση με τα βεγγαλικά και τις κροτίδες να χαλούν τον κόσμο στην προκυμαία και στις γειτονιές του νησιού.
Μετά γνώρισα τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Αλλά η πρώτη αγάπη παραμένει και παντοτινή. Με αυτήν την ομάδα έζησα από τότε όλα τα πέτρινα χρόνια. Νευρίασα μαζί του όταν έχασε το πρωτάθλημα από την μεγάλη τότε Α.Ε.Κ. Προσευχήθηκα μαζί με τους παλιούς μου φίλους Μάνο και Νίκο, στις κερκίδες του κλειστού του Κορυδαλλού όταν η ομάδα ήταν κοντά στη ζώνη του υποβιβασμού. Ακόμα θυμάμαι το πως πεταχτήκαμε από τις θέσεις μας στο εύστοχο τρίποδο που μας έδωσε την νίκη με την Α.Ε.Κ. πάλι τότε. Στα φοιτητικά μου χρόνια πήγαινα στο Ο.Α.Κ.Α. να δω με φίλους μου παναθηναϊκούς τα τυπικά ντέρμπι. Τότε που χαιρόμασταν όταν χάναμε με μονοψήφιες διαφορές. Αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μου όταν ήρθαν οι Αγγελόπουλοι. Φαντάρος ήμουν όταν φέρανε τον Τσίλντρες και πανηγυρίζαμε μέσα στους στρατιωτικούς θαλάμους. Επέστρεψα στην Αθήνα και στις κερκίδες του Σ.Ε.Φ. Είδα ένα σωρό ομάδες να φεύγουν νικήτριες από το Φάληρο, αλλά εμείς εκεί. Βράχοι. Στο Βερολίνο, δεν είχαμε την εμπειρία. Στο Παρίσι δεν είχαμε τύχη. Στην Κωνσταντινούπολη δεν είχαμε καμία ελπίδα...
Αλλά εκεί έγινε το θαύμα!
Δεκαπέντε χρόνια περίμενα μαζί με όλους τους υπόλοιπους ολυμπιακούς να ζήσουμε αυτή τη στιγμή. Ο ημιτελικός με την Μπαρτσελόνα μας έκανε να αναρωτηθούμε όλοι στα τραπεζάκια του Πειραιά. "Λες;...". Την Κυριακή αμέσως η ψυχολογία μας έπεσε κατακόρυφα. Ένας ακόμα χαμένος τελικός...
Κι όμως... Ήρθε εκείνη η στιγμή που ο Πρίντεζης ρίσκαρε και με άγαρμπο τρόπο μας έστειλε στα ουράνια...
Δε θα ξεχαστεί αυτή η βραδιά. Οι κραυγές. Τα χοροπηδητά. Η συγκίνηση. Τα δάκρυα χαράς. Είχα χρόνια να νιώσω έτσι... Γύρισα πάλι στα εφηβικά μου χρόνια. Για λίγα λεπτά ξέχασα την οικονομική κρίση, την μιζέρια, τις αυτοκτονίες, τις απολύσεις...
Στιγμές που μόνο ο υγιής αθλητισμός μπορεί να σου προσφέρει.
Απόψε το ταξίδι στο όνειρο ξεκινάει πάλι.
Μόνο που αυτή τη φορά έχουμε τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης!