Χθες οι Βρυξέλλες πανηγύριζαν μέσα σε κλίμα συγκίνησης, για την απόφαση της Νορβηγικής επιτροπής Νόμπελ, να απονείμει το βραβείο ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αλήθεια είναι πως η είδηση αυτή μου προκάλεσε έκπληξη. Όχι τόσο μεγάλη όπως τότε που απονεμήθηκε στον πρόεδρο της Αμερικής Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος δεν είχε κάνει απολύτως τίποτα. Μάλλον οι Νορβηγοί θέλουν να μας τρελάνουν. Ή μήπως υπάρχει κάτι άλλο υπάρχει στο παρασκήνιο;...
Το βραβείο αυτό το διεκδικούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2002. Γιατί απονεμήθηκε τώρα που οι βόρειοι δε θέλουν τους νότιους στην παρέα;
Εδώ έρχεται να απαντήσει ο επικεφαλής της επιτροπής Νόμπελ Ειρήνης, Θόρμπγιορν Γιάγκλαντ, "Όλες οι χώρες έχουν αποδείξει την επιθυμία τους να παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που επιβεβαιώνει την αξία της." Ο κ. Γιάγκλαντ εξήγησε ότι το Νομπέλ Ειρήνης δόθηκε στην Ε.Ε. λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζει σήμερα, τονίζοντας ότι ήταν μια κίνηση στήριξης της Ε.Ε. σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της. Μ' αυτήν την βράβευση η επιτροπή θέλησε να στείλει στους Ευρωπαίους το μήνυμα ότι πρέπει να εξασφαλίσουν όσα έχουν επιτύχει στην ήπειρο αυτή.
Φυσικά υπήρξαν κι αντιδράσεις. Για παράδειγμα ο Λεχ Βαλέσα, ο οποίος είχε τιμηθεί με Νόμπελ Ειρήνης το 1983, εξέφρασε την έκπληξή του και την απογοήτευσή του για την βράβευση της Ε.Ε. με το ίδιο βραβείο.
"Έχω εκπλαγεί και απογοητευτεί", δήλωσε ο ιστορικός ηγέτης του συνδικάτου Αλληλεγγύη στην Πολωνία. "Σίγουρα η Ε.Ε. προσπαθεί να αλλάξει την Ευρώπη και τον κόσμο με ειρηνικό τρόπο, αλλά εισπράττει το αντίτιμο γι' αυτό".
Η αλήθεια πάντως είναι πως η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γηραιά Ήπειρος από μία ήπειρο πολέμου μετατράπηκε σε μία ήπειρο ειρήνης... Φυσικά σ' αυτήν την άποψη υπάρχουν πολλά ερωτηματικά τα οποία χάνονται πίσω από τα χειροκροτήματα και τους πανηγυρισμούς για το βραβείο.
Μπορεί να χλευάσουμε την βράβευση αυτή όμως σίγουρα πρέπει να αναγνωρίσουμε τον συμβολικό της χαρακτήρα. Όπως είπε και ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, κύριος Σρέντερ,"η Ευρωπαϊκή Ένωση νίκησε τον εθνικισμό". Και αυτή η δήλωση τα λέει όλα, ειδικά στις μέρες μας που με την κρίση τα εθνικιστικά κινήματα έχουν βάλει πάλι μπρος τις μηχανές τους.
Κι εδώ θέλω να αναφερθώ και στην δικιά μου κακομαθημένη γενιά που έχουμε μεγαλώσει με την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όλων των προτερημάτων της κοινότητας αυτής. Επειδή έχω ταξιδέψει στα Βαλκάνια κι έχω δει πόσο χρονοβόρος και ψυχολογικά κουραστικός είναι ο έλεγχος διαβατηρίων και αποσκευών στα σύνορα, εκτιμώ περισσότερο την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών στις χώρες μέλη. Έχω φίλους που έχουν επωφεληθεί απ' αυτό το πλεονέκτημα αλλά επιμένουν σε μία έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σ' αυτό διαφωνώ κάθετα. Δεν έχουμε ζήσει την μιζέρια της απομόνωσης για να την ζητάμε πίσω. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σαν ιδέα είναι εξαιρετική, αλλά κάποιοι την χειρίζονται λάθος.
Κλείνοντας θέλω να αναφερθώ σε κάτι που μας ξέφυγε μέσα σε όλη αυτήν την ιστορία και αξίζει λίγο χρόνο από την σκέψη μας. Το βραβείο δόθηκε λίγες ώρες μετά από μία δήλωση του Νικολά Σαρκοζί σε ένα συνέδριο τραπεζιτών στην Νέα Υόρκη όπου λίγο πολύ είπε πως "Αν δεν υπήρχε Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή θα υπήρχε πόλεμος. Η Γερμανία και η Γαλλία δεν έχουν άλλη επιλογή από το να προσεγγίσουν η μία την άλλη. Αν όμως δεν το καταφέρουν τότε θα συγκρουστούν."
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αγαπητοί μου, δεν είναι δεδομένη και η λέξη πόλεμος έχει αρχίσει να ακούγεται έντονα τον τελευταίο καιρό. Βάση αυτού του βραβείου ας αναλογιστούμε λίγο την θέση μας καθώς και τον ρόλο μας στην κοινότητα αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου