Βόλτες στην αιώνια πόλη...

Είναι αρκετές οι αιώνιες πόλεις στον κόσμο. Αν τις μελετήσουμε μία προς μία, θα διαπιστώσουμε πως όλες τους έχουν μία αξιοζήλευτη πορεία μέσα στην ιστορία. Όμως λίγες είναι αυτές που 'χουν καταφέρει να διατηρήσουν την λάμψη του παρελθόντος, χωρίς να επαναπαύονται μόνο σ' αυτήν (για παράδειγμα η Αθήνα). Η Ρώμη είναι το πιο πετυχημένο παράδειγμα αυτής της κατηγορίας.

Είναι βέβαιο πως κάθε βόλτα στους αρχαιολογικούς χώρους της Ρώμης, ξεκινάει από το Κολοσσαίο. Έτσι κι εγώ, πρώτο βράδυ στην ιταλική πρωτεύουσα, μόλις άφησα τα πράγματά μου στο ξενοδοχείο. αμέσως ξεχύθηκα στους δρόμους για να συναντήσω το μνημείο αυτό. Δεν ήταν μακριά το ξενοδοχείο από το Κολοσσαίο, κάτι που στην πορεία διαπίστωσα πως ίσχυε για όλα τα αξιοθέατα της πόλης. Οι αποστάσεις είναι σχετικά μικρές και προσβάσιμες. 

Καθώς περπατούσα στους στενούς δρόμους της γειτονιάς, σε μία στροφή διέκρινα στο βάθος τις φωτεινές καμάρες του Κολοσσαίου. Η αλήθεια είναι πως δεν ενθουσιάστηκα όπως είχε συμβεί σ' άλλες περιπτώσεις μνημείων(π.χ. Καθεδρικός ναός Στρασβούργου, Πύργος του Άιφελ κ.α.). Ίσως να φταίει πως είναι ένα κτίριο που το χω δει σε αρκετές φωτογραφίες, ταινίες και τουριστικές αφίσες. Ο ενθουσιασμός μπορεί να μην υπήρξε, όμως το ότι κόλλησα στη συνέχεια μαζί του, είναι γεγονός. Το ουδέτερο χρώμα που επικρατεί στην πρόσοψη του κτιρίου, δίνει το ελεύθερο στον ήλιο να παίξει με διάφορες αποχρώσεις πάνω του. Έτσι όποια στιγμή της ημέρας κι αν περάσεις θα δεις και μία διαφορετική όψη του μνημείου, πόσο μάλλον όταν έχει συννεφιά (00:06 - 00:16), όταν ο ήλιος πέφτει (02:45 - 02:50), κατά το σούρουπο (02:55) και τη νύχτα με τον υπέροχο φωτισμό που έχουν στήσει ανάμεσα στις καμάρες (03:00 - 03:25). 

Δίπλα στο Κολοσσαίο στέκει η αψίδα του Κωνσταντίνου (00:20 και 03:25). Θεωρείται από τις μικρότερες τις πόλης. Όμως δεν στερείται σε καλαισθησία από τις υπόλοιπες. Από την αψίδα κι έπειτα αρχίζει η  Ρωμαϊκή αγορά. 

Φεύγοντας από το Κολοσσαίο συναντάμε τον θεόρατο τοίχο της Βασιλικής του Μαξεντίου και τα απομεινάρια του ναού του Καίσαρα (00:25). Οι τελευταίες κολώνες που στέκουν ακόμα όρθιες μαρτυρούν το μέγεθος του ναού. Ακόμα προκαλούν δέος. Ο ναός του Ιουλίου Καίσαρα κτίστηκε στο σημείο που έγινε η αποτέφρωση της σορούς του μετά τη δολοφονία του, το 44 π.Χ. Το σώμα του νεκρού είχε τοποθετηθεί πάνω σ' έναν χρυσό βωμό. Ο επικήδειος λόγος που εκφώνησε ο Μάρκος Αυρήλιος συγκίνησε τόσο το πλήθος, ώστε αποφασίστηκε να καταπατήσουν το έθιμο της ταφής στο Κάμπους Μάρτιους (Πεδίον του Άρεως) και να αποτεφρώσουν την σορό μπροστά από τη Ρετζιά (00:40). Η θεοποίηση του Καίσαρα οδήγησε κι άλλους αυτοκράτορες να κάνουν το ίδιο. Μερικοί απ' αυτούς θεοποιήθηκαν ακόμα και πριν το θάνατό τους!

Μετά την Ρωμαϊκή Αγορά, ακολουθεί η Αγορά του Τραϊανού (01:05). Εντύπωση προκαλεί η θεόρατη κολόνα ύψους 67 μέτρων, όπου πάνω σ' αυτήν εκτυλίσσεται μία ολόκληρη ιστορία, λαξευμένη πάνω στην πέτρα, ξεκινώντας φυσικά από τα λάφυρα (01:10).

Προχωρώντας στα στενά της πόλης θα πέσει κανείς, πάνω σε πολλά αρχαία. Αρκετά απ' αυτά έχουν ενσωματωθεί σε μεταγενέστερα κτίρια (01:20 - 01:50). Σε κάποια σημεία το δέσιμο είναι επιτυχές και σχεδόν απαρατήρητο. Σε κάποια άλλα όμως χτυπάει άσχημα. 

Ένα ακόμα κεντρικό σημείο της πόλης είναι το Καπιτώλιο με το μπρούτζινο άγαλμα του Μάρκου Αυρήλιου. Το γλυπτό αυτό σώθηκε στο πέρασμα των χρόνων επειδή το είχαν συσχετίσει μ' αυτό του Μέγα Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε ασπαστεί τον Χριστιανισμό (όπως διδάσκει η σχολική ιστορία) κι έτσι πήρε συγχωροχάρτι και σώθηκε. Το αυθεντικό άγαλμα βρίσκεται στο Παλάτσο Νουόβο. Λέγεται πως το ανασηκωμένο πόδι του αλόγου πατούσε πάνω στο κεφάλι ενός ηττημένου βαρβάρου. Επίσης ακούγεται πως το άγαλμα ήταν καλυμμένο με χρυσό. Κάποιοι Ρωμαίοι πιστεύουν πως όταν ο χρυσός επανέλθει στην επιφάνεια, τότε θα ναι που θα ρθει η Δευτέρα Παρουσία (Ευρωπαίοι Μάγια). Το ενδιαφέρον μου όμως, το τράβηξαν τα δύο μεγάλα αγάλματα των Διόσκουρων, του Κάστορα και του Πολυδεύκη, στις σκάλες καθώς ανέβαινα για το Καπιτώλιο (01:50). Τεράστια αγάλματα του 4ου αι. μ.Χ. Συνηθίζουμε να παρατηρούμε τα αγάλματα από μπροστά. Ποτέ δεν έχουμε γυρίσει να δούμε και την πίσω πλευρά τους. Δυστυχώς έτσι μας τα πλασάρουν και στα μουσεία μ' αποτέλεσμα να δίνουμε αξία στην μία μόνο όψη τους. Για τους συγκεκριμένους αφιέρωσα λίγο χρόνο και στην πίσω πλευρά (01:55 - 02:05).

Ένα άλλο σπουδαίο μνημείο της πόλης είναι το Πάνθεον (02:05 - 02:30), τέλειο δείγμα κλασικής αρχιτεκτονικής. Ήταν αφιερωμένος σε αρχαίους θεούς (δε γνωρίζουμε σε ποιους ακριβώς) μέχρι που μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία. Σήμερα στεγάζει τον τάφο του ζωγράφου Ραφαήλ. 

Σε μία πλευρά του Τίβερη, ένα μοντέρνο κτίριο προστατεύει τον βωμό της ειρήνης του Αυγούστου (02:35), ένα από τα σπουδαία μνημεία της αρχαίας Ρώμης. Χτίστηκε το 9 μ.Χ. για την γιορτή της Παξ Ρομάνα (Ρωμαϊκής Ειρήνης) που ήρθε με την κατάκτηση της Ισπανίας και της Γαλατίας (σημερινής Γαλλίας). 

Η περιήγηση ολοκληρώνεται με μία νυχτερινή βόλτα κάτω από τα ζεστά χρώματα της Αγοράς του Τραϊανού (03:35). 

Μετά απ' αυτήν την κουραστική θα έλεγα παρουσίαση, μπορείτε να αντιληφθείτε την ποικιλία των αρχαίων μνημείων αυτής της πόλης και να βρήκατε τους λόγους που η Ρώμη έχει χαρακτηριστεί ως η "Αιώνια Πόλη"...