Ιδιώνυμο για τους κομμουνιστοσυμμορίτες

της Κατέ Καζάντη

Ο πολιτικός καιροσκοπισμός που εκκολάπτει καθημερινά τον φασίστα βασίζεται στην έννοια του «ελαττώματος», στην έννοια που κατηγοριοποιεί και τοποθετεί τους ανθρώπους εντός ή εκτός της κοινωνικής αποδοχής, εντός ή εκτός του κοινωνικού φάσματος. Και που διαχέεται, ως πολιτικώς ορθή, από τις αστικές δυνάμεις στο κοινωνικό σώμα.
Η ιδέα είναι παλιά: o untermensch του Αδόλφου Χίτλερ, ο ελαττωματικός άνθρωπος, ο υπάνθρωπος, και η διαίρεση μεταξύ menschen και Untermenschen, ανθρώπων και υπανθρώπων, μολύνουν το συλλογικό ασυνείδητο, υψώνουν άρρηκτες διαχωριστικές γραμμές και δημιουργούν το «εβραϊκό γουρούνι», την «μπολσεβίκικη πανούκλα» ή και τον επικίνδυνο εξαθλιωμένο πρόσφυγα που θα μας πάρει το ψωμί. Φτιάχνεται έτσι η αντιδραστική, δηλητηριώδης φάρσα μέσω της οποίας καθυποτάσσεται η μάζα, για το συμφέρον των τελικών αφεντάδων, εκείνων που κινούν το χρήμα. 
Δεν είναι τυχαίο: εκείνο που λατρεύει να μισεί ο Μάκης Βορίδης, αλλά και τ’ άλλα παιδιά της παρατάξεώς του, Άδωνις και λοιποί , εκείνο που διαχέει, ως ελαττωματικό, μπας και τσιμπήσει η μαζική ψυχολογία, είναι εκείνο που αποστερεί υπερκέρδη των πάνω. Ακριβώς εκείνη η ιδέα της Αριστεράς, που ασκεί κριτική στις πολιτικές της λιτότητας, στις πολιτικές της ευημερίας των αριθμών και της δυστυχίας των ανθρώπων.
Ότι για την καπιταλιστική κρίση ευθύνεται η «ηγεμονία των ιδεών της αριστεράς, πολιτική έκφραση της οποίας υπήρξε το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80», είναι πάγια θέση του ινστρούχτορα της Ν.Δ.Η παλαιότερη διατύπωση (Ιούλιος 2013)είχε μεν διπλό πολιτικό αποδέκτη -το θυμάται άραγε η κ. Φώφη Γεννηματά; -, η στοχοπροσήλωση όμως στο «ελάττωμα» παραμένει κοινή: κατάπτυστοι όσοι ασπάζονται αριστερές ιδέες, δαιμονικοί. Το πιο σημαντικό στοιχείο του αστικοπολιτικού ιδεολογήματος, εκείνο της αμαύρωσης της ιδεολογίας καθεαυτής, με συνεχή και μεθοδευμένη προπαγάνδα είναι πως «αριστεροί» μάς έφεραν εδώ. Και πως η κρίση του καπιταλισμού αποτελεί έργο και των… χειρών και της διάνοιας των Αριστερών.
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές», λέει τώρα ο Βορίδης. Προτρέπει, δηλαδή, σε ένα νέο ιδιώνυμο ή, ίσως ίσως, και στην επαναφορά του παλαιού: η θεσμική παρέμβαση που ονειρεύεται μπορεί να είναι να θέσει ξανά την αριστερά στην παρανομία. Και να αναδημιουργηθούν οι «Παρθενώνες» της Γυάρου και της Μακρόνησου.
Γι’ αυτόν, ότι οι Untermenschen, δεν φτάνει που «αποστερούν την κοινωνία από τη δύναμή της», πήραν κι εκείνο που δικαιωματικά και εκ καταγωγής ανήκει στην τάξη του, δεν καταπίνεται. Το κόμμα του, μόλις ξαναπιάσει το νήμα που έσπασε το 2015, οφείλει να πράξει ό,τι χρειάζεται.