του Παντελή Μπουκάλα
Εχει περάσει πια μία εικοσαετία, κι ωστόσο την ατάκα του Ηλία Ατματζίδη, τερματοφύλακα της ΑΕΚ, τη θυμούνται πολλοί, κολλημένοι με την μπάλα και μη. Σεπτέμβριος του 1997, η ΑΕΚ νικάει τον Ολυμπιακό με 1-0 και ο Ατματζίδης, που είχε παίξει εξαιρετικά, καλείται να αποκρούσει και τη δημοσιογραφική ερώτηση: «Πώς νιώθει ο ήρωας μιας αναμέτρησης;». Και δεν αντέχει την αμετροέπεια. Με την απάντησή του έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, αλλά για πολύ λίγο, μια και ο αθλητικογραφικός επικολυρισμός τα ανέτρεψε ξανά, επιστρέφοντας στα ηρωολογικά - τιτανολογικά κλισέ του. «Εχω πει και σε προηγούμενη δήλωση», θύμισε μάταια ο Ατματζίδης, «πως οι ποδοσφαιριστές δεν είναι ήρωες. Ηρωες είναι ο Παπαφλέσσας, ο Κολοκοτρώνης, αυτοί που πολεμούσαν για την Ελλάδα. Εμείς δεν πολεμάμε για την Ελλάδα. Εμείς παίζουμε ποδόσφαιρο». Τόσο απλά.
Θυμήθηκα τη δήλωση διαβάζοντας τη συνέντευξη που έδωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δημήτρης Κούκλατζης, ο λοχίας που βρέθηκε για 167 μερόνυχτα στη φυλακή της Αδριανούπολης, μαζί με τον συνάδελφό του Αγγελο Μητρετώδη. Εντελώς διαφορετικές βεβαίως οι περιστάσεις, στη μια ο ενθουσιασμός της ποδοσφαιρικής νίκης που θα ξεχαστεί στον μήνα πάνω, στην άλλη η χαρά της απελευθέρωσης και του επαναπατρισμού έπειτα από ένα εξάμηνο γεμάτο άγχος, αγωνία, απογοητεύσεις. Μολαταύτα, ούτε ο στρατιωτικός χαρακτήρας του δικού του συμβάντος ούτε το γεγονός ότι δεν έσπασε στις φυλακές του πατροπαράδοτου πολεμίου ούτε η άκριτη ηρωολογία πολιτικών και εκκλησιαστικών στελεχών και ενημερωτικών μέσων ζάλισε τόσο τον λοχία ώστε να χάσει το μέτρο. Τα λόγια του είναι ξεκάθαρα και τίμια. Και δίχως πόζα:
«Αγαπώ την πόλη μου την Ορεστιάδα. Πιστεύω ότι είναι η ομορφότερη της Ελλάδας και δεν θα ήθελα να είμαι πουθενά αλλού. Ο στρατός μού δίνει τη δυνατότητα καθημερινά να υπερασπίζομαι αυτά που αγαπώ περισσότερο, την οικογένεια, την πατρίδα, την πόλη. [...] Οχι, δεν νιώθω ήρωας. Είναι μία λέξη με μεγάλη βαρύτητα. Είναι άλλη η έννοια του ήρωα και δεν την πλησιάζουμε. Ηρωες είναι οι άνθρωποι που έχουν δώσει το αίμα, τη ζωή τους για σκοπούς ιερούς, για την πατρίδα. Δεν μπορείς να αισθανθείς ήρωας λοιπόν. Δεν συγκρινόμαστε».
Φρόνιμο θα ήταν ν’ ακούσουμε όλοι τα μετρημένα λόγια του. Εξαιρουμένων βεβαίως των πατριδοκάπηλων χρυσαυγιτών. Αυτοί αποφάσισαν ήδη ότι ο Μητρετώδης και ο Κούκλατζης πρέπει να περάσουν στρατοδικείο. Οι λάτρεις του ελληνοκτόνου Χίτλερ παραδίδουν μαθήματα πατριωτισμού. Εφιαλτικό.
Φωτογραφία: Ρώσος κατάσκοπος χαμογελάει λίγο πριν την εκτέλεσή του, Φιλανδία 1942
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου