Τα φώτα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος έσβησαν. Μία διοργάνωση που θα ξεχαστεί γρήγορα μιας και τα περισσότερα ματς ήταν αδιάφορα, ενώ στον τελικό κατάφεραν να φτάσουν δυο από τις πιο μέτριες ομάδες της τελικής φάσης.
Σε μία διοργάνωση των μετρίων, νικητής βγήκε ο λαός που παρέμεινε συγκεντρωμένος στους δρόμους, αγωνιζόμενος για έναν σκοπό, το κοινό καλό.
Ένας αγώνας που δε μεταδόθηκε ποτέ από τα κανάλια και σταμάτησε να αναφέρεται και στις λιγοστές εφημερίδες που ασχολήθηκαν τον πρώτο καιρό μαζί του.
Η παραπάνω φωτογραφία δείχνει την πραγματικότητα. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα που αποδεικνύει την ύπαρξη των δύο κόσμων. Η πλειοψηφία του λαού που διψάει για θέαμα, επιλέγοντας να στέκει εγκλωβισμένη και αποχαυνωμένη σ' ένα αρκετά πετυχημένο "μαντρί", την ώρα που ένα άλλο κομμάτι ανθρώπων, συνεχίζει τον αγώνα για το κοινό δίκαιο, για μία καλύτερη ζωή μα πάνω απ' όλα για το μέλλον τόσο το δικό τους όσο και των άλλων που παρακολουθούν τον αγώνα.
Το αισιόδοξο είναι πως οι γιγαντοοθόνες πέτυχαν αυτό που τα δακρυγόνα δε κατάφεραν μέχρι τώρα, να κρύψουν την πραγματική γοητεία της Γαλλίας, το επαναστατικό πάθος των νέων.
Όμως τα φώτα έσβησαν και η διοργάνωση ολοκληρώθηκε.
Τα πάθος όμως εξακολουθεί να βρίσκεται στους παριζιάνικους δρόμους...
Στην καρδιά μιας Ευρώπης που καταρρέει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου