Νίκη ανάσα για την Χίο...

Στην χθεσινή δωδέκατη αγωνιστική του πρωταθλήματος, και πρώτη του δεύτερου γύρου της Α1 ανδρών στο πόλο η Χίος την ξεκίνησε με νίκη (όπως και στην πρώτη αγωνιστική) απέναντι σε μία από τις δύο Αχαϊκές ομάδες που μας στέρησαν την έξοδο στην Ευρώπη πέρσυ. Χθές η Χίος κέρδισε τον Ν.Ο.Πατρών με 10 - 7 και ξέφυγε από την επικίνδυνη ζώνη του υποβιβασμού αλλά παράλληλα μπαίνει στο κόλπο της πρώτης εξάδας και να διεκδικήσει μία έξοδο στην Ευρώπη πάλι, κάτι το οποίο είναι εφικτό αν νικήσουμε την επόμενη αγωνιστική στο Ιωνικό Κολυμβητήριο και τον Ν.Ε.Πατρών... Ωστόσο μετά την αξιόλογη μισητή αντίπαλο της Χίου την περίοδο των 90s Ν.Ο.Χαλκίδας ίσως ακολουθήσει φέτος η αξιόλογη μισητή αντίπαλος της περιόδου 00s Ν.Ο.Χανιών. Μόνο ένας Ν.Ο.Χ. χωράει στην Α1 ανδρών και αυτή είναι η Χίος.

Χθες το πρωί στον καθιερωμένο μου καφέ στην Βαλαωρίτου συζητήθηκε το θέμα της στήριξης της ομάδος από τους Χιώτες. Την Χίο την παρακολουθούσα από πιτσιρικάς. Θυμάμαι ότι όλοι πηγαίναμε οικογενειακώς στο κολυμβητήριο. Γέμιζαν από γονείς και νεαρά ζευγάρια οι κερκίδες ενώ τα μικρά τρέχαμε απο δω και από κει... Ένα πραγματικό πανηγύρι... Μετά τα αυτοκίνητα είχαν μία ουρά από τον Άγιο Μηνά μέχρι την πόλη. Θυμάμαι σπουδαίους προπονητές να περνάνε από τον πάγκο της Χίου. Τον Νάκιτς (πατέρας του μπασκετμπολίστα του Ολυμπιακού) δε θα τον ξεχάσω από το μεγάλο του ύψος και όγκο. Με τρόμαζε η παρουσία του. Ποιός θα ξεχάσει τον φανατικό οπαδό της Α.Ε.Κ. Κωματά ο οποίος με τον παλμό του μας ξεσήκωνε όλους αλλά ποτέ δεν έβλεπε έναν αγώνα ολόκληρο αφού η αστυνομία συνέχεια τον έδιωχνε διότι πλακωνόταν με τον αντίπαλο πάγκο. Την χρονιά του 97 που κυνηγήσαμε μέχρι τέλους το πρωτάθλημα από την υπερδύναμη της Βουλιαγμένης. Είχαν μαζευτεί πολλοί Χιώτες τότε στο κολυμβητήριο του Λαιμού δίνοντας έναν απίστευτο παλμό κάνοντας τους οπαδούς της Βουλιαγμένης να μας κοιτάνε με έκπληξη. Εξάλλου είχε βγεί η φήμη ότι η έδρα της Χίου εκτός του ότι είναι από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης έχει και τόσο φανατικό κοινό που έπαιρνε επάξια τον τίτλο ως η Τούμπα του πόλο....

Αυτά δυστυχώς ανήκουν στο πρόσφατο ακόμα παρελθόν. Οι Χιώτες πλέον αδιαφορούν για την ομάδα. Και είναι κρίμα. Αυτή η ομάδα είναι το σύμβολο μας. Ποιό άλλο νησί έχει ομάδα με συνεχόμενη παρουσία στην Α1 ανδρών;... Ποιά άλλη έδρα στην Ελλάδα ήταν φόβητρο για τους μεγάλους της κατηγορίας;... Ποιά άλλη ομάδα κάνει περήφανο και διαφημίζει τόσο πολύ το νησί μας;... Είναι μεγάλο κρίμα που πλέον μαζευόμαστε λίγοι ρομαντικοί οπαδοί αυτού του συλλόγου.

Πρέπει να λάβουμε μέτρα. Πρέπει να ξαναδώσουμε στην ομάδα μας την αίγλη που είχε κάποτε πριν είναι αργά. Να αξιοποιήσουμε την έδρα μας με διαφορετικό τρόπο. Να γίνει ένας ζωντανός οργανισμός που θα μπορεί να βοηθάει και να συντηρεί την ομάδα μας χωρίς να έχουμε ανάγκη τα εισητήρια (αν αυτός είναι ενας λόγος που δε πατάνε οι Χιώτες στο κολυμβητήριο). Πρέπει να διαφημίσουμε πάλι τον σύλλογο. Να κάνουμε εκδηλώσεις. Να αποφύγουμε την γραφειοκρατία και να ξαναλειτουργήσει ο Όμιλος στην Μπέλλα Βίστα.

Πρέπει ο Όμιλός μας να ξαναπάρει τα πάνω του και αφού οι αρχές αδιαφορούν ας πάρουμε την τύχη του στα χέρια μας και να τον ανεβάσουμε ψηλά... Ας μείναμε στα λόγια και ας περάσουμε στη δράση λοιπόν...