Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

Η Μακρόνησος και η θάλασσά της



Για τους οπαδούς και τους δημοσιογράφους-εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού είχα την εντύπωση πως υστερούν υπερβολικά σε παιδεία και συμπεριφορά. Μετά τη χθεσινή δήλωση ενός δημοσιογράφου στον τηλεοπτικό σταθμό του ΣΚΑΪ, διαπίστωσα πως έχουν μεγάλο κενό και στο θέμα της Ιστορίας, κάνοντας έτσι τον ρόλο τους ακόμη πιο επικίνδυνο σε όσους επιμένουν να ενημερώνονται ακόμα από την τηλεόραση.
Στην γελοία δήλωση του δημοσιογράφου, ο οποίος προσπάθησε με βλακώδη τρόπο να "σώσει" το συσχετισμό που έκανε μεταξύ της δημοπρασίας των καναλιών με την Μακρόνησο, θα του απαντήσω με λίγες πληροφορίες σχετικά με την Μακρόνησο και τη θάλασσά της.
Θα προσπεράσω το πιο γνωστό και συνάμα πιο φρικαλέο βασανιστήριο της Μακρονήσου, όπου έβαζαν σε ένα τσουβάλι τους πολιτικούς κρατουμένους μαζί με γάτες και τους πετούσαν στη θάλασσα. Πανικόβλητες οι γάτες έσκιζαν με τα νύχια τους όποια επιφάνεια συναντούσαν μπροστά τους για να βγουν έξω από το νερό. Μόνο που με τα νύχια τους δε ξέσκιζαν μόνο το τσουβάλι αλλά και τα γυμνά σώματα των κρατουμένων. Ένας απ' τους πολιτικούς κρατουμένους, ο Θεόφιλος Φατσέας (ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος του Βύρωνα), είχε δηλώσει σε μία συνέντευξή του πως μπορούσε όλα τα βασανιστήρια να ξαναπεράσει πέρα απ' αυτό με το τσουβάλι και τη γάτα.
Η θάλασσα για την Μακρόνησο είχε πολλές χρησιμότητες στα βασανιστήρια των κρατουμένων. Πολλές φορές όταν είχε φουρτούνα, οι κρατούμενοι έμεναν χωρίς φαγητό και νερό μέχρι να κοπάσουν οι άνεμοι. Πέρα από όλα αυτά, η θάλασσα ήταν κι εμπόδιο για τυχόν αποδράσεις αλλά και τόπος ταφής νεκρών.
Την 1η Μαρτίου 1948 πραγματοποιήθηκε μία από τις μεγαλύτερες σφαγές πάνω στο νησί. Είχε προηγηθεί το συμβάν της προηγούμενης μέρας (29 Φεβρουαρίου) όπου δόθηκε διαταγή να συγκεντρωθούν όλοι οι κρατούμενοι στο θέατρο, όπου θα πραγματοποιούταν μία θρησκευτική ομιλία. Ενώ είχαν φτάσει ο 7ος, ο 6ος, ο 4ος και ο 3ος λόχος κι ο 2ος ήταν καθ'οδόν, στη συγκέντρωση του 1ου κάποιοι φαντάροι τραβολογούσαν με τη βία κάποιους κρατούμενους, οι οποίοι ήταν ελεύθεροι λόγο ασθένειας. Οι υπόλοιποι κρατούμενοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα στην άσχημη μεταχείριση που υπέστησαν οι ασθενείς. Ο ανθυπολοχαγός Μπέσκος Κωνσταντίνος πυροβόλησε στον αέρα για εκφοβισμό, δίνοντας όμως έτσι το έναυσμα για ένα ανεξέλεγκτο αιματοκύλισμα.
Το πρωινό της επόμενης μέρας βρήκε ένα περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού να προσεγγίζει τις ακτές της Μακρονήσου. Από έναν τηλεβόα ακούστηκε η φωνή του Μπαϊρακτάρη να καλεί τους στρατιώτες να συλλάβουν και να απομονώσουν όσους προκάλεσαν τα χθεσινά γεγονότα ενώ παράλληλα προειδοποιούσε τους κρατούμενους να αποχωριστούν από τους κομμουνιστές. 250 στρατιώτες επιτέθηκαν στους κρατούμενους με ρόπαλα στην αρχή και με όπλα στη συνέχεια, ενώ τέσσερα πολυβόλα έστεκαν έτοιμα πάω στο περιπολικό. Οι κρατούμενοι απάντησαν με πέτρες καθώς υποχωρούσαν προς τη θάλασσα. Αρκετοί έπεσαν στα νερά με την ελπίδα πως θα γλιτώσουν. Το περιπολικό όμως τους προσέγγισε κι άρχισε να πυροβολεί εναντίον τους. Οι κρατούμενοι έγιναν ένα κουβάρι μέσα στη θάλασσα κι αποφάσισαν να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο, ελπίζοντας πως έτσι θα καταφέρουν να σταματήσουν το μακελειό. Όμως ούτε μ' αυτόν τον τρόπο σταμάτησαν οι πυροβολισμοί.
Σε επίσημα έγγραφα δηλώθηκε ο θάνατος 180 σκαπανέων. Όμως ο καπετάνιος ενός καϊκιού (Μ.Βονταμίτης το όνομά του) που καλέστηκε για να πάρει τις σωρούς, μαρτύρησε πριν πεθάνει πως στο αμπάρι του στοίβαξε γύρω στα 350 νεκρά κορμιά. Του έδωσαν τότε εντολή να πάει στο ξερονήσι Σαν Τζόρτζιο, λίγο πιο πέρα από το Κάβο Ντόρο. Εκεί τον περίμενε ένα πολεμικό πλοίο. Οι ναύτες συνέλεξαν έναν έναν τους νεκρούς, κι αφού τους τοποθετούσαν σε συρμάτινα δίχτυα με βαρίδια, τους έριχναν στη θάλασσα.
Αυτή ήταν η θάλασσα στα χρόνια της Μακρονήσου. Οι παραπάνω είναι ελάχιστες από τις μαρτυρίες των βασανιστηρίων και της καθημερινότητας των κρατουμένων που έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Όποιος λοιπόν συσχετίζει την Μακρόνησο με την δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών όχι μόνο ηλίθιος είναι αλλά κι επικίνδυνος.
Από την άλλη μου φαίνεται τελείως παράλογες, οι παιδαριώδεις αντιδράσεις των εκφραστών του νεοφιλελευθερισμού απέναντι στον απάνθρωπο ανταγωνισμό της καπιταλιστικής ζούγκλας. Οι ίδιοι που υποστηρίζουν ένα σύστημα, παράλληλα το σιχτιρίζουν. Αυτό δείχνει το πόσο ευθυνόφοβοι κι ανόητοι είναι. Όσες γραβάτες κι αν φορέσουν, η σοβαρότητά τους θα παραμένει πάντα σε χαμηλά επίπεδα.
Ωστόσο προκύπτει κι ένα άλλο ερώτημα. Από την στιγμή που οι ίδιοι μέχρι χθες κατηγορούσαν πως η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα νέο σύστημα διαπλοκής στον τηλεοπτικό χώρο, τι έχουν να πουν σήμερα που το κανάλι τους πήρε μία από τις τέσσερις άδειες; Δέχονται να τους υπολογίζουμε από τώρα και στο εξής ως διαπλεκόμενους;...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου