Στέκομαι στο κέντρο του λεωφορείου. Κατεβαίνω Πειραιά. Μ' αρέσει να φοράω τα γυαλιά. Νιώθω μία προστασία. Μία ελευθερία. Μία ελευθερία κινήσεων ώστε να μπορώ να παρατηρώ τον κόσμο που βρίσκεται γύρω μου. Παράλληλα συγκρατούν τον δικό μου κόσμο. Δεν τον αφήνουν να βγεί προς τα έξω. Έτσι βρίσκομαι στο δικό μου χώρο μέσα σε έναν δημόσιο και ασφυκτικά γεμάτο χώρο. Ποιός και πως μπορεί να μου κλέψει το δώρο αυτό;... Φυσικά ένας φωτογραφικός φακός από ένα κινητό, ο οποίος ρυθμίζεται από ένα χέρι, ένα χέρι το οποίο ανήκει σε μία γυναικεία μορφή που την κρύβει η συσκευή... Καταφέρνει έτσι και "κλέβει" μία εικόνα από τον κόσμο που με περιβάλλει και τον κόσμο που βλέπω μέσα από τα δικά μου μάτια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου