Μονόλογος...

Τι κάνεις εκεί; Με τραβάς φωτογραφία; Γιατί; Γιατί δεν απαντάς; Είμαι αποκρουστικός; Είμαι βρώμικος; Δυστυχώς την μυρωδιά μου δε μπορείς να την περάσεις μέσα από αυτόν τον φακό. Μη με συμπονάς. Μη με λυπάσαι. Εγώ είμαι τυχερός. Πως είμαι τυχερός; Κατάφερα και ξέφυγα από το σύστημα. Θα μου πεις να τα αποτελέσματα. Θα σου απαντήσω ναι. Όμως είμαι ελεύθερος. Δε με νοιάζει τίποτα. Δε πληρώνω τίποτα. Δεν έχω κανέναν πάνω από το κεφάλι μου. Δε με τρομάζει η κυβέρνηση και τα μέτρα της. Δε με φοβίζει το φάντασμα της φτώχειας που σας σκεπάζει όλους σιγά σιγά. Δεν έχω κανέναν να συντηρήσω ούτε κανέναν να συντηρηθώ. Είμαι μία οντότητα ανεξάρτητη. Που μένω; Κάτω από τον ουρανό και πάνω από τη γη. Δεν έχω σπίτι. Όπου βρω κοιμάμαι. Αλλά δεν έχω πρόβλημα. Το χω συνηθήσει και βλέπω πως είναι καλύτερα έτσι τα πράγματα. Πως ζω; Έχω κάποια χρήματα στην άκρη. Δε θα στα δείξω μη μου τα πάρεις. Αλλά όλο και κάποιος μου πετάει ένα φράγκο και βγάζω τη μέρα μου. Πολλές φορές ψάχνω στα σκουπίδια γύρω από φαστφουντάδικα. Όλο και κανένα μισοφαγωμένο σάντουιτς θα βρω να φάω. Μη με λυπάσαι νεαρέ. Όχι όχι δε σου λέω την ιστορία για να μου δώσεις χρήματα. Έχω λίγη αξιοπρέπεια ακόμα. Μη με λυπάσαι λοιπόν. Τους εαυτούς σας να λυπάστε. Μάθατε μέσα στη χλυδή και την απληστεία. Κάθε τι που βγαίνει τρέχετε να το πάρετε μέχρι να το βαρεθείτε και να πάρετε κάτι άλλο και μετά κάτι άλλο και θα συνεχίζετε έτσι. Έτσι έχουν γίνει και οι ανθρώπινες σχέσεις. Αυτή τη στιγμή νεαρέ μου ζείς στο πτώμα μίας κοινωνίας. Πρόσφατα νεκρό που ακόμα κανένας δε το χει συνειδητοποιήσει αλλά σύντομα η βρωμιά του θα γίνει χειρότερη και από την δικιά μου. Και τότε θα ναι που θα τρέχετε να κρυφτείτε αλλά θα ναι αργά. Η σαπίλα θα φέρει μόλυνση και η μόλυνση θα φέρει το θάνατο. Τα παραλέω;... Δε τα παραλέω νεαρέ μου. Την κάμερα που έχεις τώρα και με τραβάς κάποια στιγμή θα αναγκαστείς να την πουλήσεις για να φας. Θα αρχίσεις να φοράς τα ίδια ρούχα για πολλά χρόνια. Το κάνεις ήδη; Είδες. Το κακό έρχεται. Το βλέπω. Αν φοβάμαι; Όχι δε φοβάμαι. Εγώ είμαι έξω από το παιχνίδι. Εγώ θα μαι θεατής σε όλη αυτή τη κατάσταση. Τι βλέπω; Πολλά άσχημα βλέπω. Μη στα λέω και σου μαυρίζω τη καρδιά. Βάλτα καλά στο μυαλό σου νεαρέ. Η κοινωνία έχει γίνει ένα χωνευτήρι. Αν δεν κρατηθείς από το χείλος θα σε ρουφήξει μέσα και θα χαθείς. Γι' αυτό κολύμπα. Κολύμπα δυνατά αν θες να σωθείς. Και τότε και συ ως θεατής θα δείς όλον αυτόν τον κόσμο να βουλιάζει. Να πνίγεται και να χάνεται. Αν το χω δει αυτό; Φυσικά το χω δει. Που; Στη πλατεία Βάθης, στην πλατεία Θεάτρου, στη Σοφοκλέους. Εκεί είναι η τρύπα η μεγάλη. Αν μπεις σε αυτήν την τρύπα μετά πρέπει να κολυμπήσεις πολύ πιο δυνατά για να φτάσεις στην επιφάνεια. Όμως εκεί κάτω δεν έχεις το κουράγιο. Λίγοι τα καταφέρνουν. Και αυτοί οι λίγοι να ξέρεις είναι πιο δυνατοί από σένα. Γιατί; Διότι έχουν δει τον θάνατο κατάματα. Νεαρέ μου πολλά σου είπα και κουράστηκα. Θέλω να κοιμηθώ. Πιστεύω να με έβγαλες καλή φωτογραφία. Να θυμάσαι τα λόγια μου. Καλό σου βράδυ...