Η δικαστική απόφαση της Δευτέρας σχετικά με την υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή, εξόργισε κάθε συνειδητοποιημένο πολίτη κι έδωσε τροφή σε κάθε φιλελεύθερο παπαγάλο να στάξει για μία ακόμη φορά το αντιλαϊκό του δηλητήριο, υπερασπίζοντας μία δικαιοσύνη που έχει χάσει καιρό τώρα τον καθήκον και την ηθική της. Στις αβάσιμες όμως κατηγορίες υπήρχε και μία που προκάλεσε χιουμοριστικού περιεχομένου έντονες αντιδράσεις, καθώς οι δικαστικοί χαρακτήρισαν την Βαρκελώνη που επισκέφθηκαν οι δυο νέοι (όπως κι ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων) ως άντρο τρομοκρατών.
Δε μπορώ να καταλάβω τι εικόνα έχουν οι συγκεκριμένοι δικαστικοί για την πρωτεύουσα της Καταλωνίας. Για τους περισσότερους από μας, η πόλη αυτή είναι συνδυασμένη με την αρχιτεκτονική του Γκαουντί, την υπερομαδά της Μπαρτσελόνα αλλά και με την τουριστική της άνοιξη μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992.
Για κάποιους ανθρώπους όμως, η Βαρκελώνη είναι η πόλη όπου κάποτε χτυπούσε η καρδιά μιας κοινωνικής επανάστασης κι ενός ιδεολογικού πολέμου. Στον ισπανικός εμφύλιος πραγματοποιήθηκε το σημαντικότερο κοινωνικό πείραμα, το οποίο έθεσε νέες βάσεις στις τότε κοινωνίες. Χειραφέτησε τις γυναίκες οι οποίες για πρώτη φορά στη ιστορία πολέμησαν ισότιμα δίπλα στους άντρες. Απελευθέρωσε την γη και την έδωσε στους αγρότες. Παρέδωσε τα εργοστάσια στους εργάτες να τα διευθύνουν όπως εκείνοι γνώριζαν καλύτερα. Καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, υπήρξε ελευθεριακή εκπαίδευση κι έξαρση της καλλιτεχνικής έκφρασης ενώ στον οικονομικό τομέα πετύχαν το μεγαλύτερο θαύμα, προσφέροντας πλήρη απασχόληση στους πολίτες κι εκμηδενίζοντας τον πληθωρισμό. Εκείνα τα χρόνια στην Βαρκελώνη έγινε πράξη η ουτοπία που δεκαετίες τώρα αναζητάμε.
Στην Βαρκελώνη υπήρξε η κορύφωση μιας ιδεολογίας, η οποία έμεινε στην ιστορία ως το Σύντομο Καλοκαίρι της Αναρχίας, το οποίο δυστυχώς πέρασε ανεπιστρεπτί. Κι όταν αυτό το θαύμα αποδυναμώθηκε από τις τρικλοποδιές των κομμουνιστών μέχρι που ισοπεδώθηκε από τους φασίστες, μία φωνή υψώθηκε στους ουρανούς της Καταλωνίας να υπενθυμίζει αιωνίως το χρέος μας. Τα λόγια του σπουδαιότερου προσώπου του ισπανικού εμφυλίου, Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι , έμειναν για πάντα χαραγμένα στις συνειδήσεις μας.
«Εμείς είμαστε αυτοί που θα κληρονομήσουν την γη. Αμφιβολία δεν υπάρχει . Η μπουρζουαζία θα τιναχτεί στον αέρα και θα εγκαταλείψει το βάθρο της ιστορίας. Τα ερείπια δεν τα φοβόμαστε εμείς που είμαστε οι οικοδόμοι των σπιτιών. Θα τα φτιάξουμε όλα πάλι από την αρχή. Αυτόν τον νέο κόσμο κρύβουμε μέσα στη καρδιά μας»
Αυτή είναι η δικιά μας Βαρκελώνη!
Πρώτη δημοσίευση: aplotaria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου