Μια Παναγιά...

Μέσα στους περίεργους καιρούς που διανύουμε και στα επικίνδυνα μονοπάτια που ξεκινήσαμε πάλι να διασχίζουμε, θα σταθώ μπροστά στο υπέροχο χαμόγελο και στο ελπιδοφόρο βλέμμα αυτής της μάνας.

Την ώρα που συνάνθρωποί μας πνίγονται στα νερά του Αιγαίου, ας αρκεστούμε στην παραπάνω φωτογραφία κι ας αναλογιστούμε πως κι εκείνη η γυναίκα μαζί με το βρέφος της θα μπορούσαν να ήταν δυο ακόμα άψυχα σώματα στις ακρογιαλιές των νησιών μας. Μιας κι έχουμε συνηθίσει τον θάνατο, ας σοκαριστούμε με την ομορφιά της ζωής κι ας ευαισθητοποιηθούμε περισσότερο στον Γολγοθά των προσφύγων. 

Οι πολιτικοί έδειξαν για μία ακόμη φορά το γελοίο πρόσωπό τους. Άδειασε η Λέσβος από τους πρόσφυγες για να υποδεχτεί τον πρωθυπουργό με τους Ευρωπαίους απεσταλμένους. Μέχρι εκεί φθάνει η ευαισθησία τους. Ας πάμε τη δικιά μας χιλιάδες βήματα πιο πέρα από την δική τους...

Μπορούμε να προσφέρουμε. 

Μπορούμε για γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι μέσα σ' αυτούς τους χαλεπούς καιρούς.

Εξάλλου, τι πιο συγκινητικός λόγος στο να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο αύριο όταν γνωρίζουμε πως μέσα σ' αυτούς τους ανθρώπους περιφέρεται μία σύγχρονη Παναγιά...