Ανοίξτε τα σύνορα τώρα!

Όταν ανατρέχω στα εφηβικά μου χρόνια, τα ντύνω πάντα με τα υπέροχα μουσικά κομμάτια των Pink Floyd. Θυμάμαι την ανατριχίλα που μου προκαλούσε το τραγούδι The Trial στο εκρηκτικό φινάλε του The Wall, όταν ο δικαστής αποφάσιζε να γκρεμιστεί το Τείχος. "Tear down the wall!" κι αμέσως ακολουθούν χιλιάδες φωνές από κάτω να το επαναλαμβάνουν μέχρι το αποκορύφωμα της οριστικής ισοπέδωσης.

Εκείνα τα χρόνια ερχόταν στο μυαλό μου το Τείχος του Βερολίνου. Από το 1990 και μετά ζούσαμε στη ψευδαίσθηση πως δε θα υψωθούν ξανά αντίστοιχα τείχη ντροπής και μίσους. Να όμως που νέα συρματοπλέγματα άρχισαν ξανά να υψώνονται στους ουρανούς της Γηραιάς Ηπείρου.

Απεριόριστη οργή μου προκάλεσε πριν από λίγα χρόνια, το τείχος που ύψωσε η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά στον Έβρο ενώ σήμερα ο εκνευρισμός μου διογκώνεται όσο δε γκρεμίζεται από τη νέα κυβέρνηση που κριτίκαρε σφοδρά την απάνθρωπη πολιτική των προκατόχων της όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Να όμως που οι μάσκες πέφτουν αμέσως...

Συνέπεια αυτού του τείχους είναι οι εκατοντάδες πνιγμοί προσφύγων και κυρίως παιδιών στα νερά του Αιγαίου. Ένας αριθμός που θα αυξηθεί ραγδαία τις επόμενες μέρες που τα μποφόρ θα κάνουν τις θάλασσες μας επικίνδυνες κι αφιλόξενες για κάθε καταραμένη ψυχή που θα αναζητήσει τη σωτηρία της στα χώματα της πολιτισμένης Δύσης. Μάλλον αγνοούν πως η Δύση είναι ο κύριος υπεύθυνος των πολέμων που τους μαστίζουν και η ίδια είναι που προτιμά τα κλειστά σύνορα, ευελπιστώντας σε μεγάλες απώλειες ζωών, με απώτερο σκοπό τη μείωση των προσφύγων που επιθυμούν να εγκατασταθούν στις αναπτυγμένες και "πολιτισμένες" χώρες. 

Είναι φανερές οι προσδοκίες τους από τις ανούσιες και πολυδάπανες διασκέψεις που δεν βγάζουν καμία ουσιαστική απόφαση. Είναι εξοργιστικό όταν τους βλέπουμε να χρησιμοποιούν τους πρόσφυγες ως μοχλούς διπλωματικών πιέσεων και συμφωνιών. Είναι ειρωνικό όταν τους παρακολουθούμε να ρίχνουν ο ένας κατηγορίες κι ευθύνες στον άλλον. 

Αυτός είναι ο καπιταλισμός. 

Αυτός είναι ο φασιστικός νεοφιλελευθερισμός που έχει καταστρέψει το ανθρωπιστικό πρόσωπο μιας υποτιθέμενης Ευρώπης των λαών.

Ευτυχώς μία μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού έχει γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη σε όλους αυτούς τους κουστουμαρισμένους τσαρλατάνους και ξεπερνώντας κάθε όριο, καταφέρνει να σώσει και να περιθάλψει όσο περισσότερους ανθρώπους μπορεί, περισυλλέγοντας ναυαγούς από την θάλασσα και περιθάλποντας τους πρόσφυγες στα νησιά αλλά και στην ενδοχώρα. Κι όλα αυτά με τις Τοπικές Αρχές, το Κράτος και την Εκκλησία απόντες!

Αυτοί οι άνθρωποι κρατάνε τον ανθρωπισμό ακόμα ζωντανό.

Οι κάτοικοι του Μολύβου που άνοιξαν τα εκκλησάκια για να ζεσταθούν οι πρόσφυγες εκεί μέσα.

Ο Καπετάν Ζανίκος που έσωσε με την τράτα του εκατό πρόσφυγες στην Νότια Χίο.

Είναι οι κάτοικοι της Καλύμνου που έβγαζαν τις κάλτσες τους και τις έδιναν στους πρόσφυγες που ξέβραζε η θάλασσα για να ζεσταθούν.

Είναι οι Έλληνες και οι Τούρκοι ψαράδες που έχουν αφήσει τα παραγάδια στην άκρη για να διασώσουν όσο περισσότερους ανθρώπους μπορούν.

Πέρα από τους Έλληνες είναι και οι Ισπανοί εθελοντές που έχουν έρθει στα νησιά μας για να βοηθήσουν την κατάσταση. 

Είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που προτιμούν να ξοδέψουν ένα τμήμα από το υστέρημά τους σε προϊόντα πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες. 

Είμαστε όλοι εμείς που θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι.

Το μόνο που ζητάμε από το άχρηστο κι ανεύθυνο κράτος είναι να γκρεμίσει τον γαμημένο ακροδεξιό φράχτη για να μη θρηνήσουμε κι άλλα "συμπαθητικά" νεκρά παιδιά. Δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό το έγκλημα. Δε γίνεται να μείνουμε κι άλλο αμέτοχοι στην ένοχη πολιτική στάση τόσο της Ελλάδος όσο και της υπόλοιπης Ευρώπης. 

Το μόνο που ζητάμε από την κυβέρνηση είναι να ανοίξει τα σύνορα και να δείξει τα ασφαλή μονοπάτια για να μη περάσουν οι άνθρωποι μέσα από ναρκοθετημένες περιοχές. Τίποτα παραπάνω. 

Όσο ο καιρός θα χειροτερεύει τόσο πιο δυνατή πρέπει να γίνεται η φωνή μας σε ένα δίκαιο αίτημα.

Γκρεμίστε το φράχτη τώρα!