Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Χαμένος στα στενά του...

Σήμερα αποφάσισα να επισκεφθώ μιά περιοχή μέσα στην πόλη της Χίου, τον Κάμπο. Όλοι ξέραμε τον Κάμπο ώς το πιο όμορφο προάστιο της πόλης όπου μένουν πλούσιοι και παλιοί μόνιμοι κάτοικοι. Όμως οι περισσότεροι μένουν πάνω στον κεντρικό δρόμο που πηγαίνει προς Θυμιανά και στην δυτική πλευρά του με τον δρόμο προς τα Νοτιόχωρα. Όμως όσοι αναζητούν την ηρεμία τους πηγαίνουν στην ανατολική πλευρά από τον κεντρικό δρόμο μέχρι το αεροδρόμειο όπου εκεί οι δρόμοι είναι πολύ στενοί και αν δε ξέρεις καλά τα κατατόπια χάνεσαι. Χθες με είχαν καλέσει σε ένα σπίτι μέσα στον Κάμπο όμως χάθηκα. Το σπίτι δε το βρήκα όμως απόλαυσα την περιοχή και την διαδρομή. Έτσι αποφάσισα σήμερα να επισκεφθώ ξανά την περιοχή για φωτογράφιση την ώρα μάλιστα που ο ήλιος αρχίζει να πέφτει και το κόκκινο της θυμιανούσικης πέτρας γίνεται πιο έντονο. Δυστυχώς η πραγματική εικόνα του Κάμπου δεν αποτυπώθηκε στον φακό μου διότι μόλις έπεσε ο ήλιος σκοτείνιασαν αμέσως όλα. Ήταν θέμα λίγο λεπτών να προλάβω να βγάλω κάποιες καλές φωτογραφίες. Όμως σήμερα πέτυχα κάτι άλλο... Όπως προχωρούσα στα στενά είδα μια αυλόπορτα ανοιχτή. Μπήκα μέσα. Δεν άκουγα θόρυβο. Όλα ήταν εγκατελειμένα χρόνια τώρα. Είπα να ξεκινήσω να φωτογραφίζω και αν εμφανιστεί κάποιος θα του ζητήσω την άδεια τότε. Ευτυχώς δεν εμφανίστηκε κανένας και έκανα την δουλειά μου ήσυχος. Ένιωθα πως ήμουν κάπου αλλού, σε άλλη εποχή, το ρολόι μου λες και είχε σταματήσει. Η μυρωδιά ήταν παράξενη. Η υγρασία και η φύση είχαν τρυπώσει σε όλο το χώρο. Ήθελα να τραβήξω αρκετές φωτογραφίες όμως έπρεπε να φύγω. Συνέχισα τον περίπατό μου. Από κάθε γωνία και στενό μου ερχόντουσαν παλιές αναμνήσεις, όταν κάναμε κοπάνες από το σχολείο και κρυβόμασταν στα στενά του Κάμπου, παλιούς έρωτες, παλιούς περιπάτους, παλιές αναμνήσεις, γενικά μια νοσταλγία του παρελθόντος... Μακάρι να γυρνούσα πίσω σε κείνα τα χρόνια και να ξαναζούσα τη ζωή μου από τότε αποφεύγοντας αρκετά λάθη μου... Ο ήλιος άρχισε να πέφτει, η υγρασία του Κάμπου έκανε το κρύο πιό έντονο. Γύρισα προς το αμάξι, έβαλα μουσικούλα και γύρισα στην πόλη από τον παραλιακό δρόμο. Σήμερα είχε πολύ καλή ορατότητα και έβλεπα όλη την Τουρκία απέναντι. Ήμουν και φέτος εκεί... Ωραίες εποχές...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου