Τι πιο όμορφο από το πουθενά να σου προτείνει μία γλυκιά φωνή να επισκεφθείτε παρέα το Μουσείο Μπενάκη. Χωρίς να αναρωτηθείς τις εκθέσεις αυτού του καιρού να απαντάς θετικά μόνο και μόνο για να σαι μαζί της. Και το πιο όμορφο να στε μαζί μόνοι σας σε ένα ολόκληρο μουσείο και να νιώθετε τόσο οικεία με τα εκθέματα, να παίζετε μαζί τους, να βγαίνετε συνέχεια φωτογραφίες και να πειραματίζεστε με αυτές και να διαπιστώνεις πως όσο πιο χαλαρός είσαι με τον φακό τόσο πιο όμορφα αποτυπώνεσαι στην εικόνα. Να είσαι ώρες ατελείωτες όρθιος και να γυρνάς από δω και απο κεί αλλά να μην γρινιάζεις πως σε πονάνε τα πόδια σου διότι αισθάνεσαι ξανά γεματός και νιώθεις μια υπέροχη ομορφιά. Στον ημιόροφο να σταματάτε και να βλέπετε τον ήλιο που χάνετε πλέον στον ορίζοντα συλλογιζόμενοι πως μία όμορφη μέρα πέρασε... Και αυτό σου δίνει χαρά, σου δίνει ελπίδα και σιγά σιγά ανοίγεις τα φτερά σου και πετάς ψηλά άφοβα και ασφαλή. Σήμερα κέρδισα πολλά. Άλλα το καλύτερο είναι η απόλαυση μιας ξεχωριστής μέρας δίνοντας της ακόμα μεγαλύτερη αξία από την στιγμή που διαπιστώνεις πως θα περάσεις μία ακόμα μονότονη καθημερινότητα. Το καλό σου ρχεται τελικά από κει που δε το περιμένεις. Σύντομα θα δείξω φωτογραφίες από τα όμορφα εκθέματα αρκεί πρώτα να τις επεξεργαστώ και να της ετοιμάσω για παρουσίαση...Ένα πράγμα θέλω να πω....
Σ' ευχαριστώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου