Επιτέλους βγήκε στο σινεμά η αναμενώμενη συνέχεια του Paris Je t' aime μόνο που αυτή την φορά ο τόπος αλλάζει και έχουμε την Νέα Υόρκη. Νέο περιεχόμενο, νέοι έρωτες, πιο ώριμη και σύνθετη πλοκή, με έξυπνο για μία ακόμα φορά φινάλε αλλά πάνω απ' όλα πολύ καλές ερμηνείες. Η αλήθεια είναι πως σε πολλά σημεία επαναλάμβανε ιστορίες και σκηνικά του Paris je t' aime όμως κατάφερε και διατήρησε έναν διαφορετικό χαρακτήρα. Έχουμε ιστορίες πιο ώριμες, πιο ρεαλιστικές. Λιγότερες με μεγαλύτερη διάρκεια. Καθόλου κουραστικές. Έξυπνοι διάλογοι (ειδικά η ιστορία με το ηλικιωμένο ζευγάρι για μένα ήταν η καλύτερη) αλλά και ερμηνείες που σε συγκινούσαν (ειδικά το κοριτσάκι στην ιστορία με τον πατέρα της που είναι στο Central Park). Το θέμα όμως δεν ήταν η ταινία που έκανε υπέροχη τη σημερινή βραδιά αλλά ένα reunion το οποίο θα το αναφέρω στην αμέσως επόμενή μου ανάρτηση. Όσο για την ταινία ήταν πολύ καλή. Αξιόλογη και ισάξια συνέχεια της προκατόχου της. Αναμένουμε την συνέχεια με πιθανόν μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Δύο ήταν τα ερωτήματα που θίξαμε με την παρέα μετά. Πρώτον αν η Νάταλι Πόρτμαν ξαναξύρισε το κεφάλι της (όπως στην Βεντέτα) και αν γίνει κάτι αντίστοιχο με την Ελλάδα θα επιλέξουν Αθήνα ή Θεσσαλονίκη;... Αυτό ανοίγει μεγάλη κουβέντα... Αλλά μακάρι να φτάσει αυτή η συνέχεια και δω... Ως τότε ας απολαύσουμε τους έρωτες της Νέας Υόρκης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου