Ένα χειμωνιάτικο πρωί

Καλημέρα παίδες... Επίσημα μπήκε ο χειμώνας στη ζωή μας. Πολύ κρύο ρε αδελφέ μου. Χθες κοιμήθηκα πρώτη φορα με φούτερα πάπλωμα και κουβέρτα. Είχα γράψει παλιότερα πως πιθανότατα ξαναφάνηκαν οι δύο χαμένες εποχές του φθινοπώρου και της άνοιξης κάτι που θα μας πήγαινε πιό ομαλά στα κρύα αλλά τώρα μου κακοφαίνεται αυτή η παγωνιά τώρα. Με δυσκολία βγαίνω στο μπαλκόνι να μαζέψω τα ρούχα ενώ σε όλο το σπίτι κυκλοφορώ με το πάπλωμα αγκαλιά. Σήμερα η μέρα ήταν ξεχωριστή αφού σήμερα κατέβασα από το πατάρι τα χειμωνιάτικα μου ρούχα και αντικατέστησα τα πολύχρωμα καλοκαιρινά με τα σκούρα χειμωνιάτικα. Πέφτουμε πάλι σε μια χειμέρια νάρκη για να ξυπνήσουμε πάλι φρέσκοι την άνοιξη. Όλο το πρωί κάνοντας αυτή τη δουλειά σιγοτραγουδούσα χειμωνιάτικα κομμάτια από Τσανακλίδου, Στέρεο Νόβα άλλα με ένα κομμάτι και το τραγουδούσα ξανά και ξανά.... Ήταν το "ένα χειμωνιάτικο πρωί" της Έλενης Βιτάλη....