Λευκή Κορδέλα

Σήμερα πήγα να δω την ταινία ενός σκηνοθέτη που ποτέ δεν με αφήνει ικανοποιημένο. Όμως αυτή τη φορά όλες οι συγκυρίες λέγανε πως θα μ' αρέσει. Πήρε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, έχει ως ταινία πολλές διακρίσεις και κριτικές οπότε τι θα με χαλούσε. Θα αναφέρω την φράση μια γυναίκας που καθόταν από πίσω μου στην κατάμεστη αίθουσα του Δαναού, "έχω δεί και καλύτερες ταινίες". Η ταινία "Λευκή Κορδέλα" κατάφερε να μαζέψει κόσμο χάρης στη διαφήμισή της. Είχε καλές ερμηνείες ειδικά τα πιτσιρίκια και μας έβαλε στο κλίμα της περιόδου ένα χρόνο πριν την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Σε σοκάρει το μοντέλο οικογένειας αυτής της εποχής. Σου αποδεικνύει πως όλη αυτή η αυστηρότητα και οι κανονισμοί που είχε το κάθε σπίτι υπήρχαν για να καλύπτουν τα μυστήρια και τις ατέλειες της κάθε οικογένειας αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα παιδιά να ξεσπάνε σε ότι θεωρούσαν άδικο ή ζήλευαν χωρίς να λογαριάζουν τις επιπτώσεις. Πιστεύω πως η ταινία ήταν αδικαιολόγητα βαριά και πως θα μπορούσε να περάσει το μήνυμα που ήθελε πιο εύκολα και πιο ανάλαφρα. Τρείς ώρες διάρκεια κάνουν την ταινία λίγο ανούσια και βαρετή. Πετυχημένο το ασπρόμαυρο που διάλεξε ο σκηνοθέτης. Σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα της εποχής. Πολύ καλές οι ερμηνείες των μικρών ηθοποιών με τα υπέροχα εκφραστικά βλέμματα να κλέβουν τις παραστάσεις... Αλλά αυτά δεν αρκούν για να θεωρήσεις μιά ταινία καλή ειδικά την συγκεκριμένη που έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις στα κινηματογραφικά πηγαδάκια...