Καλό μήνα

Παράξενο ξύπνημα το σημερινό με περίεργη διάθεση. Κοίταξα έξω από το παράθυρο. Έμπαινε ένα περίεργο κόκκινο χρώμα. Σηκώθηκα να πάω για την δουλειά. Πρώτη μέρα του Δεκέμβρη η σημερινή. Βγαίνοντας από το σπίτι παρατήρησα μία πρωτόγνωρη ησυχία. Αν και καθυστερημένος στην δουλειά, δεν έβλεπα την κίνηση των άλλων ημερών. Ωστόσο το κόκκινο χρώμα στον ουρανό εξακολουθούσε να υπάρχει. Σου δημιουργούσε μία άλλη αίσθηση. Αρκετά ονειρική. Τότε διαπίστωσα πως βρισκόμουν σε μία κατάσταση νιρβάνα. Η μετακίνησή μου ήταν αθόρυβη. Το οπτικό μου πεδίο μικρό. Κοιτούσα μόνο μπροστά ενώ ο κόσμος περνούσε από δίπλα μου σαν σκιά. Υπήρχε ένα κλίμα προσμονής. Ίσως των γιορτών μιας και κοντεύουν οπότε ο κόσμος πέφτει σε μία προσωρινή χειμέρια νάρκη μέχρι να ρθουν οι μέρες αυτές. Έτσι ακριβώς ήμουν και γω. Πλέον μετράω μέρες διότι από τα μέσα του μηνός εως το τέλος θα το γιορτάζω και αυτό κάνει την προσμονή μου ακόμα μεγαλύτερη. Ο χρόνος πως μετριέται όμως. Το ρολόι έχει γίνει βαρετό. Το κοιτάμε για να φύγουμε από την δουλειά ή το μάθημα. Πως μετράμε όμως τον χρόνο πριν από ένα μεγάλο ταξίδι. Φυσικά με τη μουσική. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αυτόν τον μήνα με ένα πολύ όμορφο τραγούδι από μία παλιά διαφήμιση ποτού. Ίσως το ρολόι πιάνου που ξεκινάει στην αρχή να ναι το ρολόι που θα με συντροφεύει μέχρι το ταξίδι...

Καλό μήνα λοιπόν!