του Γιώργου Βεργόπουλου
Η Ντόιτσε Μπανκ απειλεί την σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας.
Η συνεχιζόμενη βύθιση της μετοχής της Ντόιτσε Μπανκ εν μέσω αμφιβολιών για τη δυνατότητα της τράπεζας να επιβιώσει μετά και το πρόστιμο 14 δις από τις ΗΠΑ. Η γερμανική κυβέρνηση εξακολουθεί να αρνείται (δημοσίως τουλάχιστον) κάθε συζήτηση για κρατική στήριξη της τράπεζας με αποτέλεσμα τα διάφορα funds που έχουν τοποθετηθεί σε παράγωγα της Ντόιτσε Μπάνκ να σκέφτονται το ενδεχόμενο να κλείσουν τις θέσεις τους, δηλαδή να πουλήσουν τα παράγωγα. Φυσικά με ζημία και με κίνδυνο να επιταχύνουν την κατάρρευση της Ντόιτσε Μπανκ και την κρίση του τραπεζικού τομέα της Γερμανίας συνολικά.
Η λογική υπόθεση είναι ότι «κάτι θα γίνει» για να αποτραπεί η βύθιση της DB. Από την άλλη, αυτή ήταν η λογική υπόθεση και το 2008 πριν βυθιστεί η Leehman. Αν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα ακολουθούσε τη λογική, θα είχε περιορίσει τη φούσκα των παραγώγων χρόνια τώρα. Οπότε, τα πάντα είναι πιθανά.
Αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας εν μέσω αναζωπύρωσης του Συριακού εμφύλιου.
Στη Συρία, έχει καταρρεύσει όχι μόνον η ανακωχή αλλά και κάθε συνεννόηση ΗΠΑ – Ρωσίας. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ οι δυο υπερδυνάμεις αλληλοκατηγορούνται με λεξιλόγιο εποχής Ψυχρού Πολέμου. Το καθιερωμένο σχετικό κενό εξουσίας στις ΗΠΑ κάθε τέλος της οκταετίας του Προέδρου είναι φέτος εντονότερο, γιατί είναι πολύ μεγάλη η διαφορά στις αντιλήψεις των δυο υποψήφιων Προέδρων για την εξωτερική πολιτική. Η Κλίντον υποστηρίζει μια άμεσα επεμβατική πολιτική, πιθανότατα μέχρι βομβαρδισμού του Άσαντ από τις ΗΠΑ, ενώ ο Τραμπ κινείται σε πιο απομονωτιστική κατεύθυνση και θα προτιμούσε μια κυνική διαπραγμάτευση με τον Πούτιν. Οπότε κάποιες στιγμές δίνεται η εντύπωση ότι δεν υπάρχει καν ενιαία αμερικανική γραμμή για τη Συρία, ούτε σε επίπεδο κρατικών αξιωματούχων και υπηρεσιών.
Στο έδαφος της Συρίας ο πόλεμος έχει γίνει ακόμη πιο άγριος, με τις δυνάμεις του Άσαντ να επιδιώκουν στρατιωτικά και εδαφικά κέρδη πριν ανασυγκροτηθούν και επανεξοπλιστούν από τη Δύση οι αντάρτες. Ειδικά στο Αλέπο ο Άσαντ είναι κοντά στην ανακατάληψη του συνόλου της πόλης, με τον κίνδυνο όμως οι συνεχείς βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών να προκαλέσουν δραστική παρέμβαση της Δύσης, την οποία εξακολουθεί να αρνείται προσωπικά ο Ομπάμα.
Παράλληλα, οι τουρκικές δυνάμεις στη βόρεια Συρία και οι αντάρτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία κάνουν αγώνα δρόμου με τους Κούρδους για την απόσπαση της στρατηγικής σημασίας πόλης Αλ Μπαμπ από το ISIS.
Στην κόψη του ξυραφιού παραμένουν οι αμερικανικές εκλογές.
Στη μάχη για την Προεδρία των ΗΠΑ, η Κλίντον ανακάμπτει λίγο στα γκάλοπ μετά και το πρώτο ντιμπέιτ. Προηγείται ξανά με περίπου 3%. Όμως η εικόνα παραμένει περίπλοκη στις ταλαντευόμενες Πολιτείες, αυτές που δεν ψηφίζουν σταθερά Δημοκρατικούς ή Ρεπουμπλικανούς. Αποτελεί ιστορικό δεδομένο ότι δυο φορές, το 1960 και το 2000, ο Πρόεδρος εξελέγη με οριακή μειοψηφία της λαϊκής ψήφου, χάρη στην ανισοκατανομή ψήφων στις Πολιτείες. Το 2000 για παράδειγμα ο Μπους ο νεότερος συγκέντρωσε το 49,3 % συνολικά αλλά πήρε οριακά τη Φλόριντα και έφτασε τους απαιτούμενους εκλέκτορες. Τα φετινά δεδομένα θα επέτρεπαν κάτι ανάλογο, καθώς η Κλίντον προηγείται συντριπτικά στην πολυπληθή Καλιφόρνια και στην Βορειοανατολική Ακτή (Νέα Υόρκη, Βοστώνη κλπ) αλλά ο Τραμπ προηγείται οριακά σε μια σειρά Πολιτείες. Το πραγματικό προβάδισμα της Κλίντον είναι το 1,8% με το οποίο μέχρι στιγμής προηγείται στην Πολιτεία της Πενσυλβάνια. Για να διατηρήσει αυτό και να ανατρέψει το 1% με το οποίο χάνει στο Οχάιο έχει επιστρατεύσει τον Σάντερς, ώστε να κινητοποιήσει φοιτητές και φτωχούς λευκούς, το βασικό ακροατήριο του Σάντερς στο οποίο η Κλίντον εξακολουθεί να μην πείθει.
Τριγμοί για τη συνθήκη του Ντέιτον στη Βοσνία.
Σε μια εξέλιξη που δεν συγκέντρωσε καθόλου την προσοχή στην Ελλάδα, οι Σέρβοι της Βοσνίας πραγματοποίησαν την προηγούμενη Κυριακή το δημοψήφισμα τους για να καθιερώσουν τη δική τους εθνική εορτή, διαφορετική από την επίσημη της Δημοκρατίας της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης. Η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος είχε απαγορευτεί από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Β- Ε καθώς η Βοσνιομουσουλμανική και η Κροατική κοινότητα φοβούνται ότι το δημοψήφισμα αποτελεί την αρχή για την αποχώρηση της Σερβικής ημικρατικής οντότητας από την Β-Ε. Με μια πολυσυζητημένη συμβολική κίνηση, ο Πρόεδρος Πούτιν συναντήθηκε δυο μέρες πριν το δημοψήφισμα με τον Πρόεδρο της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, εκφράζοντας τη στήριξη του στο δημοψήφισμα.
Οξύνεται η κρίση ταυτότητας της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Στην Ισπανία το Σοσιαλιστικό Κόμμα εισέρχεται σε ακόμη βαθύτερη κρίση ηγεσίας και στρατηγικής. Είναι κομμένο στη μέση ανάμεσα στον Σάντσεθ που αρνείται να δώσει στήριξη στον Ραχόι και στον πρώην πρωθυπουργό Ιγγλέσιας που πιέζει σ’ αυτή την κατεύθυνση. Αν τελικά η Ισπανία οδηγηθεί για τρίτη φορά σε εκλογές, το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα συμπιεστεί ακόμη περισσότερο ανάμεσα στον Ραχόι και το Ποδέμος.
Σε ένα άλλο ιστορικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Ευρώπης, τους Βρετανούς Εργατικούς, η επανεκλογή Κόρμπιν από τη βάση δυναμώνει την αριστερή πτέρυγα αλλά δεν ηρεμεί την εσωκομματική σύγκρουση. Η πλειοψηφία των βουλευτών που εκφράζει την συντηρητική γραμμή Μπλερ επιμένει ότι δεν υπάρχει προοπτική εκλογικής νίκης υπό τον Κόρμπιν και διαρρέει πλέον σενάρια διάσπασης του κόμματος.
Πηγή: http://enter4news.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου