Μετά από τρία ταξίδια στην Πολωνία, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως αυτό που λάτρεψα περισσότερο στις πολωνικές πόλεις ήταν οι πανέμορφες πλατείες τους. Στον άτυπο ανταγωνισμό ομορφιάς, η καθεμία τους έχει κι από κάτι μοναδικό να επιδείξει, δυσκολεύοντας την επιλογή μου στο ερώτημα ποια απ' όλες ήταν η ομορφότερη. Γι' αυτό το λόγο αποφάσισα να παρουσιάσω όλες τις πλατείες σε φωτογραφικά βίντεο ξέχωρα από τις υπόλοιπες ομορφιές των πόλεων. Μετά την μεσαιωνική αύρα της Κρακοβίας, την πρωσική αριστοκρατία του Γκντανσκ, την πολύχρωμη παλέτα του Πόζναν και το εβραϊκό ύφος του Λούμπλιν, ήρθε κι η σειρά της παραμυθένιας πλατείας του Βρότσλαβ.
Η πρώτη μας εντύπωση για το Βρότσλαβ, που αποκτήσαμε όταν φτάσαμε με το τραίνο δεν ήταν ενθαρρυντική. Το βιομηχανικό ύφος της πόλης ήταν έντονο περιμετρικά του σιδηροδρομικού σταθμού αλλά και σ' όλη τη διαδρομή που διανύσαμε μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο. Η γειτονιά που επιλέξαμε να μείνουμε δεν απείχε πάνω από πέντε λεπτά από την παλιά τάφρο που προστάτευε την πόλη από τους εχθρούς, σχηματίζοντας μ' αυτόν τον τρόπο ένα νησί δίπλα στον ποταμό Όντερ. Πάνω σ' αυτό το τεχνητό νησί απλώνεται η δεύτερη μεγαλύτερη πλατεία της χώρας και μια από τις ομορφότερες της Ανατολικής Ευρώπης.
Αφού διασχίσαμε μια από τις γέφυρες της τάφρου, εισχωρήσαμε στην παλιά πόλη επιλέγοντας έναν από τους καλαίσθητους και πεντακάθαρους πεζόδρομους της. Συντροφιά με τους νάνους και τους ευδιάθετους κατοίκους που απολάμβαναν το κυριακάτικο περίπατό τους, φτάσαμε στο άνοιγμα της μεγάλης πλατείας. Αυτό που θυμάμαι είναι πως σταθήκαμε λίγα λεπτά, δίνοντας χρόνο στον εαυτό μας να χορτάσει την υπέροχη εικόνα που απλωνόταν μπροστά μας. Πανέμορφα και πολύχρωμα σπίτια με ιδιαίτερα διακοσμητικά στοιχεία που βοηθούσαν στο να διαφέρουν μεταξύ τους, δημιουργούσαν ένα τείχος περιμετρικά της πλατείας. Στο βάθος διακρινόταν το πανύψηλο καμπαναριό της Αγίας Βασιλικής ενώ στο κέντρο δέσποζε ένα ακόμη σύμπλεγμα πανέμορφων κτιρίων που εφαπτόταν με το δημαρχείο.
Όσες βόλτες κι αν κάναμε, δεν αρκούσαν για να χορτάσουμε το ιστορικό κέντρο του Βρότσλαβ. Κάθε φορά που περνούσαμε από το δημαρχείο, σταματούσαμε και παρατηρούσαμε κάθε σημείο του, καθώς παντού κρυβόντουσαν όμορφα στοιχεία. Τα γλυπτά διακοσμητικά στα παράθυρα, τα γοτθικά αρχιτεκτονικά του μέλη, τα γλυπτά με τα χρυσά ρολόγια στον πύργο καθώς και το αστρολογικό ρολόι που κυριαρχούσε σε μια του πλευρά. Η μαγεία του συγκεκριμένου κτιρίου ήταν πως φαινόταν ωχρό κατά τη διάρκεια της μέρας ενώ κατά το σούρουπο αποκτούσε μια ρόδινη όψη μέχρι να λουστεί από τα νυχτερινά φώτα της πόλης.
Τα υπέροχα κτίρια περιμετρικά της πλατείας λειτουργούσαν κι ως φανταχτερά στολίδια. Επίχρυσα ανάγλυφα φέγγιζαν στο φως του ήλιου, λεπτομερέστατες ζωγραφιές έδιναν ζωντάνια στις μορφές που παρίσταναν και διάφορα γλυπτά όπως ένα καθιστό ελάφι ομόρφαιναν τις εισόδους τους καθώς όλα τα ισόγεια λειτουργούσαν ως τουριστικά εστιατόρια, καταστήματα αναμνηστικών και καφετέριες.
Στην άλλη άκρη της πλατείας συναντήσαμε τον ναό της Αγίας Βασιλικής σε φάση αναστήλωσης. Παρ' όλο που το κτίριο ήταν καλυμμένο πίσω από σκαλωσιές και δίχτυα προστασίας, τα βιτρό του εξακολουθούσαν να μαγνητίζουν τα βλέμματα ενώ ο μοντέρνος εσωτερικός διάκοσμος κέντρισε τη προσοχή μου. Εξαιρετικό το βιτρό με θέμα τη σφαγή του Κατύν, όπου η Παναγιά παίρνει αγκαλιά έναν φαντάρο που έχει δεχτεί σφαίρα στο κεφάλι.
Ακριβώς δίπλα στη ψηλή εκκλησία βρίσκεται η περιοχή Jatki. Εκεί υπήρχαν τα παλιά σφαγεία της πόλης. Σήμερα, στην είσοδο αυτής της παραδοσιακής αγοράς, έχει στηθεί ένα μνημείο για όλα τα ζώα που άφησαν την τελευταία τους πνοή εκεί ενώ τα μικρά σφαγεία έχουν μετατραπεί σε γκαλερί και καφετέριες με όμορφο κόσμο κι εκλεκτό γούστο.
Ένα απ' αυτά τα μπαρ το οποίο κάναμε στέκι είναι το εκπληκτικό αρτ καφέ Kalambur (Kuźnicza 29A). Διακοσμημένο με αρτ νουβώ γραμμές και σχέδια του Τσέχου ζωγράφου Άλφονς Μούχα, ζωντάνευε με επιτυχία την ατμόσφαιρα του μεσοπολέμου. Η καλή μουσική έδενε με την δροσερή πολωνέζικη μπύρα κι η ευχάριστη αύρα των θαμώνων πρόσφερε έναν γοητευτικό τονισμό στις βραδιές που καθόμασταν εκεί.
Στις βόλτες μας περιμετρικά της πλατείας, είδαμε τις εμφανείς αρχιτεκτονικές επιρροές της πόλης από την αρχιτεκτονική της Βοημίας, της Αυστρίας και της Πρωσίας. Ήταν εντυπωσιακή η σκέψη πως περπατούσαμε σε ένα απλωμένο και ζωντανό αρχιτεκτονικό μνημείο του κεντροευρωπαϊκού παρελθόντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου