Βαγγέλης Χερουβείμ, 27.11.18
Την Δευτέρα έφυγε από τη ζωή ένας από τους αγαπημένους μου δημιουργούς. Στον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι δεν εκτίμησα μόνο τη σκηνοθετική μαεστρία του αλλά και την ισχυρή πολιτική του άποψη που κατάφερνε να περάσει με έναν υπέροχο λυρικό τρόπο. Μέσα από την αριστουργηματική του ταινία «Novecento» συνειδητοποίησα πως ο φασισμός είναι η έρπις των κοινωνιών. Ένας ύπουλος ιός που κρύβεται ανέκαθεν μες στην κοινωνία κι εμφανίζεται όταν η αστική τάξη ασθενεί.
Ο έρπις του φασισμού στην Ελλάδα είναι μια χρόνια ασθένεια για την οποία ποτέ δεν επιχειρήσαμε να θεραπεύσουμε. Ίσως φταίει που πολλές γενιές μεγάλωσαν με το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένειαα», το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα στις πιο συντηρητικές κοινωνίες της χώρας μας, όπως είναι κι αυτή της Χίου.
Τα πρώτα συμπτώματα του έρπητα μετά την δικτατορία, φάνηκαν πως ήταν ήπια και παροδικά καθώς εκφράστηκαν με τις ρατσιστικές ιαχές κατά την διάρκεια των πανηγυρισμών του ευρωπαϊκού τίτλου στο ποδόσφαιρο. Την ώρα που νεοναζί κυνηγούσαν και βαρούσαν μετανάστες στην Ομόνοια, οι υπόλοιποι τραγουδούσαμε «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ».
Από την ανάκαμψη της εθνικής υπερηφάνειας μέσω των ευρωπαϊκών διακρίσεων και των Ολυμπιακών Αγώνων φτάσαμε στην οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση. Ο φασισμός έπαψε να εκφράζεται μόνο μέσα από τα συνθήματα. Οι ακροδεξιοί είχαν αποκτήσει πια εκπροσώπους στη πολιτική σκηνή δημιουργώντας δίοδο στους νεοναζί που κατάφεραν τελικά να εισχωρήσουν στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά το 2012.
Με το πέρασμα του χρόνου, η ηθική κατάπτωση της κοινωνίας γινόταν όλο και πιο εμφανής. Τάγματα εφόδου κατά αριστερών και μεταναστών, προσβολές κι ακροδεξιές κραυγές εντός της Βουλής, δολοφονίες και τραμπουκισμοί. Ήταν θέμα χρόνου, οι φασίστες να επιχειρήσουν και τον προσηλυτισμό των μαθητών, ευελπιστώντας στη δημιουργία νεολαίων ταγμάτων εφόδου. Δυστυχώς ελεύθερος χώρος δράσεων γι’ αυτό το έγκλημα υπήρχε πατώντας πάνω στη κοινωνική αδιαφορία και την αριστερή αδράνεια. Αφορμή αναζητούσαν οι φασίστες και την βρήκαν με το μακεδονικό.
Είναι εξοργιστικό που η μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας παραμένει ατάραχη σ’ αυτό το έγκλημα. Καλό όμως είναι να αναλογιστούμε λίγο τις συνέπειες που θα υπάρξουν αν μπολιαστεί το δηλητήριο του φασισμού στις νεώτερες γενιές. Ήδη προκαλούν ανατριχίλα τα συνθήματα που ακούστηκαν από μαθητές σχολείων της Πτολεμαΐδας. Κραυγές μίσους που μόνο σε παρελάσεις λοκατζήδων και ταγμάτων εφόδου έχουμε ακούσει. Μ’ αυτές τις ανατριχιαστικές εικόνες ένιωσα πως σκοτείνιασε κι άλλο η κοινωνία μας.
Οι αναλύσεις κι οι συζητήσεις πλέον είναι πολυτέλεια. Είτε υπάρχει ακόμη χρόνος είτε όχι, οφείλουμε να μην αφήσουμε την νεολαία έρμαια στο φασισμό. Το σκοτάδι είναι πια εδώ και τα τέρατά του έχουν αποθρασυνθεί επικίνδυνα. Πρωτεύον μέλημά μας είναι να σώσουμε την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τα όνειρα και τη γνώση διότι το φίδι μόλις δάγκωσε το μέλλον μας και το γέμισε δηλητήριο. Ή θα γιατρέψουμε τη μολυσμένη πληγή για να σώσουμε τις νέες γενιές ή θα σταθούμε άπραγοι θεατές απέναντι στο πτώμα της κοινωνίας μας έχοντας όμως το βάρος της συνενοχής αυτού του εγκλήματος.
Πρώτη δημοσίευση: aplotaria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου