69η επέτειος της Νάκμπα

Άρθρο της πρεσβείας της Παλαιστίνης στην Αθήνα.

Αυτές τις μέρες ο Παλαιστινιακός λαός θυμάται και τιμάει την ημέρα της Νάκμπα (καταστροφή της Παλαιστίνης το 1948) όπου ο Παλαιστινιακός λαός είχε υποστεί την χειρότερη γενοκτονία στην ιστορία του.
Σιωνιστικές οργανώσεις τότε με άριστο εξοπλισμό και εκπαίδευση και με την στήριξη των κατοχικών δυνάμεων της Μεγάλης Βρετανίας τότε, εξαπειλούσαν επιθέσεις κατά των χωριών, των πόλεων και των συνοικιών των Παλαιστινίων, με σκοπό το διωγμό του λαού μας από τις εστίες του, διαπράττοντας με αυτό τον τρόπο μαζικές σφαγές εις βάρος του άμαχου Παλαιστινιακού λαού.
Ως αποτέλεσμα αυτού σκοτώθηκαν 15.000, δεκάδες χιλιάδες τραυματίστηκαν, καταστράφηκαν ολοσχερώς 415 Παλαιστινιακά χωριά, 70% από τον Παλαιστινιακό πληθυσμό εκτοπίστηκε δια βίας από την πατρίδα του για να καταλήξουν πρόσφυγες στις γύρω περιοχές, και 78% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστινιακής γης καταλείφθηκε από τις Σιωνιστικές οργανώσεις για να διακηρυχθεί πάνω σε αυτά τα εδάφη το κράτος του Ισραήλ.
Η ανθρωπότητα γιορτάζει κάθε χρόνο την επέτειο της νίκης κατά του ναζισμού, μια νίκη που άνοιξε στον κόσμο και στους λαούς νέους ορίζοντες για την εφαρμογή των Αρχών της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, βλέπουμε ότι το μαρτύριο του Παλαιστινιακού λαού συνεχίζεται καθώς επίσης και η κατοχή των εδαφών του.
Φέτος συμπίπτει η επέτειος της Νάκπμα με τη συνεχιζόμενη απεργία πείνας των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων στις Ισραηλινές φυλακές, όπου τη Δευτέρα 17/04/2017 περισσότεροι από 1500 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι στις Ισραηλινές φυλακές ξεκίνησαν απεργία πείνας.
Οι απεργοί πείνας έχουν θέσει σειρά αιτημάτων που αφορούν την αυθαίρετη σύλληψη των Παλαιστινίων, τα βασανιστήρια και την κακομεταχείριση, τα ποινικά μέτρα κατά των κρατουμένων, την σκόπιμη στέρηση ιατρικής φροντίδας, την απαγόρευση οικογενειακών επισκέψεων και επικοινωνιών με τα αγαπημένα τους πρόσωπα και την έλλειψη εκπαίδευσης.
Αυτά είναι βασικά ανθρώπινα δικαιώματα που στερούνται οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι και πηγάζουν από το διεθνές Δίκαιο και το ανθρωπιστικό Διεθνές Δίκαιο, το οποίο οι δυνάμεις κατοχής του Ισραήλ το παραβιάζουν καθημερινά. Σήμερα ο αριθμός των απεργών πείνας έχει ξεπεράσει τους 1900 και αυξάνεται καθημερινά και όσο συνεχίζεται η απεργία τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για τη ζωή των κρατουμένων.
Το Ισραήλ αντιμετωπίζει την απεργία με περισσότερη κλιμάκωση της βίας και των απάνθρωπων μέτρων κατά των απεργών πείνας και ως συνέπεια αυτού πολλοί από αυτούς έχουν μεταφερθεί στα νοσοκομεία και η ζωή τους και των υπολοίπων απεργών κινδυνεύει άμεσα.
Καλούμε την Διεθνή Κοινότητα και όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς να παρέμβουν άμεσα για την προστασία της ζωής των απεργών πείνας και την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.
Είναι καιρός να τεθεί τέλος στην αδιαλλαξία του Ισραήλ και στη συμπεριφορά του ως Κράτος άνω των νόμων, να εφαρμοστούν άμεσα όλες οι αποφάσεις της Διεθνούς Νομιμότητας που συσχετίζονται με την Παλαιστίνη, να τεθεί ο Παλαιστινιακός λαός στα κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης υπό καθεστώς Διεθνούς Προστασίας ώστε έτσι να τεθεί τέρμα στα καθημερινά εγκλήματα που διαπράττει το Ισραήλ εις βάρος του λαού μας:
Κατάσχεση εδαφών, εποικισμός, συλλήψεις δολοφονίες χτίσιμο του ρατσιστικού τείχους, ιουδιοποίηση των Ιεροσολύμων, την κατάληψη και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Παλαιστίνης.
Αυτή τη στιγμή το Ισραήλ καταλαμβάνει 85% από την έκταση της ιστορικής Παλαιστίνης και αυτό το ποσοστό αυξάνεται όλο και περισσότερο με την συνέχιση του εποικισμού. Το Ισραήλ αρνείται οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα μπορούσε να συμβάλλει στην ειρηνική διαδικασία στη Μέση Ανατολή. Με αυτό τον τρόπο το Ισραήλ σκοτώνει οποιαδήποτε ελπίδα για τη λύση των δύο κρατών συνεχίζοντας την εποικιακή του πολιτική, καταπίνοντας με αυτό τον τρόπο τα υπόλοιπα εδάφη της Παλαιστίνης.
Ήρθε η στιγμή να δικαιωθεί ο Παλαιστινιακός λαός με την άμεση αναγνώριση του Κράτους του ως μοχλός πίεσης κατά του Ισραήλ και ήρθε η στιγμή η Διεθνής Κοινότητα να πάρει έμπρακτα μέτρα για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και του Ανθρωπιστικού Διεθνούς Δικαίου για την πραγμάτωση των αναφαίρετων δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού λαού, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστίνιων προσφύγων στα πάτρια εδάφη (βάση τους αποφάσεις 194 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ), και την ίδρυση Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.