Οι ύπουλοι ελιγμοί του συστήματος

Λίγες μέρες πριν από το δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών, οι ψηφοφόροι έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στο κακό και στο χειρότερο (η αντιστοιχία των δύο υποψηφίων στους παραπάνω χαρακτηρισμούς είναι καθαρά προσωπική του καθενός που ενστερνίζεται αυτήν την άποψη).
Πως φτάσανε όμως σ’ αυτό το αδιέξοδο;
Αν ρίξουμε μία σύντομη ματιά στο πρόσφατο παρελθόν θα διαπιστώσουμε πως η Γαλλία βρίσκεται σε μία διαρκείς κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, με συγκλονιστικές συγκεντρώσεις στις πλατείες (την περασμένη άνοιξη) κι εκρηκτικές διαδηλώσεις στους δρόμους για τα εργασιακά, ενώ παράλληλα η κοινωνία έχει τρομοκρατηθεί από τυφλά χτυπήματα. Όλο αυτό το χάος βοήθησε αρκετά τα συστημικά μέσα ενημέρωσης να χαλιναγωγήσουν την κοινή γνώμη, ωθώντας τους ψηφοφόρους να επιλέξουν λιτότητα ή ακροδεξιά.
Μπροστά σ’ αυτό το ύπουλο δίλημμα δεν υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια για να αναλογιστεί κανείς το σκεπτικό ότι η χρόνια λιτότητα έχει δώσει έναν ανεξέλεγκτο καλπασμό στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά. Πάνω σ’ αυτήν την άγνοια, πατάει το σύστημα, προωθώντας με κάθε τρόπο τον «υπηρεσιακό» του έμπιστο (στη συγκεκριμένη περίπτωση τον νεοφιλελεύθερο Μακρόν) και τον τοποθετεί απέναντι στην ακροδεξιά απειλή, «εκβιάζοντας» τον λαό να ψηφίσει ή αυτόν ή το ακροδεξιό πισωδρόμισμα, ενώ στην πραγματικότητα οι δυο παραπάνω επιλογές είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Προσωπικά θεωρώ και τις δύο επιλογές ως έναν νέο Μεσαίωνα με διαφορετική όψη. Ο ένας είναι οικονομικός κι επαγγελματικός σκοταδισμός κι ο άλλος είναι καθαρά εθνικισμός. Και οι δυο επιλογές οδηγούν στην ίδια καταστροφή από διαφορετική όμως πορεία.
Αυτή είναι λοιπόν η επιλογή που έχουν να κάνουν οι Γάλλοι σε λίγες μέρες. Γι’ αυτόν τον λόγο ξεσηκώθηκε η νεολαία και ξεχύθηκε στους δρόμους την μέρα της πρωτομαγιάς. Διότι αρκετοί συνειδητοποίησαν την παγίδα στην οποία έπεσαν. Όσο για την αποχή που ζήτησε ο Μελανσόν, είναι έντιμη κι ηθικά ορθή αλλά δεν είναι λύση.
Η λύση θα βρεθεί μόλις ο κόσμος συνειδητοποιήσει πως το εκλογικό σύστημα και το δημοκρατικό μοντέλο αρκετών χωρών έχει αλλοιωθεί και τροποποιηθεί επικίνδυνα από τις ολιγαρχικές διαθέσεις των πολυεθνικών. Μόνο έτσι θα αρχίσει η αναθεώρηση των πραγμάτων και των καταστάσεων.

Πηγή: aplotaria.gr