Τα μεμονωμένα περιστατικά βίας που έγιναν πλέον καθημερινή συνήθεια

Γέλασα με τη ψυχή μου αλλά και θύμωσα πολύ με τα άμεσα τιτιβίσματα νεοφιλελεύθερων παπαγάλων σχετικά με τα πρόσφατα έκτροπα των νεοναζί στη Βουλή. Το σκεπτικό ότι προκλήθηκε διένεξη για να τραβήξει τη προσοχή του κόσμου από το τέταρτο μνημόνιο που θα ψηφιστεί απόψε, είναι από την μία προσβλητικό απέναντι σε μία μερίδα κόσμου που έχει επίγνωση της όλης κατάστασης και για την οποία είμαι βέβαιος πως κανένα καραγκιοζιλίκι δεν μπορεί να της αποσπάσει την προσοχή από τα νέα απάνθρωπα μέτρα που έρχονται. Από την άλλη η στάση των εν λόγω προπαγανδιστών δημοσιογράφων είναι κι επικίνδυνη, διότι εκείνοι είναι τελικά που προσπαθούν να αποχαυνώσουν τον λαό με παιδαριώδεις λαϊκίστικες τακτικές.
Δυστυχώς οι λέξεις υπευθυνότητα κι ειλικρίνεια, λείπουν από το λεξιλόγιό τους αλλά κι από την ηθική τους, διότι αν τα είχαν θα έθεταν στους εαυτούς τους κυρίως αλλά και στους τηλεθεατές-ψηφοφόρους, ερωτήματα όπου θα αναζητούνταν τα πραγματικά αίτια της ανόδου και της εισόδου των νεοναζί στη Βουλή αλλά και για το θράσος τους σε τραμπουκισμούς εντός κι εκτός πολιτικής σκηνής.
Κι η αλήθεια είναι πως αν έψαχναν με σοβαρότητα τα αίτια θα έβλεπαν πως την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν οι ίδιοι, διότι τα τελευταία χρόνια με το λειτούργημά τους προώθησαν ξεδιάντροπα το νεοναζιστικό κόμμα κι έπειτα ακολουθούν οι πολιτικοί που έδειξαν (κι εξακολουθούν να δείχνουν) μία ύπουλη ανοχή απέναντι στην επικίνδυνη και βίαιη τακτική τους.
Φυσικά για να συμβεί αυτό, απαιτείται μία σοβαρή αυτοκριτική αλλά και μία ανάληψη ευθυνών προς όλες τις πολιτικές κατευθύνσεις. Ποιος όμως έχει την ωριμότητα και τη σοβαρότητα για να το κάνει αυτό;
Όμως όσο παραμένουμε αδρανείς τόσο θα συνεχίζεται η θρασύτητα των νεοναζί, η οποία πλέον δεν περιορίζεται σε μεμονωμένα περιστατικά βίας. Έχει γίνει η καθημερινή τους συνήθεια. Μία ρουτίνα που με τον καιρό γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη.
Κι όταν έρθει η στιγμή που το ποτήρι θα ξεχειλίσει, πολύ φοβάμαι πως τα αντανακλαστικά μας θα βρίσκονται σε μία τραγική αδράνεια. Εξάλλου αυτό φάνηκε μέσα στο κοινοβούλιο όπου ο προεδρεύων φώναζε και ξαναφώναζε «φρουρά» χωρίς να παίρνει καμία απολύτως ανταπόκριση.

Πρώτη δημοσίευση: aplotaria.gr